Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 425

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk w Wf (→Wn)

!!!   miniat: ostatnia ćwierćnuta 425 i pierwsza oktawa 426, tylko dolna 5-linia.                  Tu pusta klisza 

2 łuki w Wa

górny łuk EZnieU

..

Chopin używał niekiedy notacji z podwójnymi łukami, np. w Koncercie f op. 21, cz. III, t. 472-480, ale w tym wypadku dodanie górnego łuku to z pewnością adiustacja Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 425

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf (→Wa) pominięto  przed ostatnią szesnastką, co uzupełniono w Wn. Ponadto, zamiast  przed 8. szesnastką (cis2) większość źródeł – oprócz Wn3 – ma odpowiedni znak na 5. szesnastce. Wiąże się to z użyciem przenośnika oktawowego do zapisu 1. miary taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 425

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W tekście głównym pomijamy występujący we wszystkich źródłach, nieuzasadniony  przed fis2.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze

t. 425-426

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

cis1 przetrzymane w A (→KF, →WfWa) i Wn2 (→Wn3)

cis1 powtórzone w Wn1

..

Brak łuku przetrzymującego cis1 w Wn1 to niewątpliwy błąd, spowodowany przypuszczalnie niedokładnością KF, w której łuk ten jest wpisany tylko w t. 426 (w nowej linii tekstu). W Wn2 (→Wn3) łuk dodano. Patrz też t. 424-425.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KF

t. 426-428

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Kasownik przed h2, 4. ósemką t. 426 i 428, znajduje się tylko w Wn2, jednak ze względu na użycie przenośnika oktawowego brzmienie tej nuty uznajemy za sprecyzowane także w pozostałych źródłach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn