mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 338-339

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Wf (→Wa)

!!!   miniat: ostatnia ósemka 338 + cały 339, tylko górna 5-linia, bez kreseczek.          EZTU

Wn

EZnieU
..

Wersja Wn, sprzeczna z partią orkiestry Wfork (→Wnork) – w ostatnim akordzie t. 338 I fagot, altówki, II obój i II flet mają nie h (w różnych oktawach), lecz cis, a w 1. akordzie t. 339 II skrzypce, klarnety i II obój mają fis1(2) – jest niemal na pewno w całości błędna. Ślady widoczne w Wf dowodzą, że błędy te popełniono początkowo w tym wydaniu, zostały jednak poprawione w ostatniej fazie korekt.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wn

t. 338-339

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W t. 339 w Wn1 (→Wn2) przeoczono kreseczki wyznaczające zakres crescenda. W Wn3 kreseczki pominięto w obu taktach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 338-347

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Trzynutowe łuki w A (odczyt dosłowny→Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek, od 2. ćwierćnuty t. 338 do początku 340, tylko dolna 5-linia.                    EZnieU (346-8 trzeba zrobić)

Dwu- i trzynutowe łuki w KF (→Wn1)

338 2-nutowy , reszta 3-nutowe

Dwunutowe łuki w Wn2 (→Wn3)

EZTU
..

Odczytane dosłownie łuki A w t. 338-339 i 346-347 wydają sie sięgać do nuty basowej w następnym takcie. Zdaniem redakcji, jest to jednak niedokładność, maniera pisania łuków bardzo niekiedy wykraczających poza zamierzony zasięg – por. np. łuki frazowe w t. 320 (skorygowany) i 326 (patrz też Mazurek g op. 24 nr 1. t. 21, 23-24). Z tego względu w tekście głównym podajemy naturalne pianistycznie łuki, wzorowane na tych, które Chopin wpisał w analogicznych t. 440-441 i 448-449. Rozwiązanie to wprowadzono już w Wn2 (→Wn3).
Krótszy pierwszy łuk KF (→Wn1) jest prawdopodobnie przypadkowy – kopista zapomniał postawić końcówkę łuku w nowej linii tekstu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Łuki obejmujące , Niedokładności KF

t. 338

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Notacja A

EZnieU1

Notacja Wn (→Wf,Wa)

EZTU
..

Podział na głosy partii l.r. jest w A nieregularny i miejscami trudny do zrealizowania w druku. Wydaje się to być rezultatem wprowadzania nie do końca przemyślanych zmian w notacji pierw­szych dwóch ósemek – Chopin przypuszczalnie wyszedł od zapisu jednogłosowego , z którego na 1. mierze wydzielił następnie dwa górne głosy. Prostszą notację Wn (→Wf,Wa) trzeba w tej sytuacji uznać za ulepszenie, mimo że nie ma pewności, czy pochodzi ona od Chopina. W każdym razie kompozytor nie zakwestionował jej, korygując w Wf ostatnią ósemkę – patrz następna uwaga.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Poprawki A , Adiustacje Wn

t. 338

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

b w ostatniej ósemce w A (→Wn→Wa,WfSB)

Bez b w Wf

Tu bez kliszy 
..

Chopin usunął b w korekcie Wf1 (→Wf2). Usunięcie tej nuty przygotowuje ściśle czterogłosową fakturę następnych dwóch taktów i zapewnia maksymalną czytelność chromatycznego połączenia akordów Ges6< i B.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf