- « Poprzednia
- 1
- …
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- …
- 3540
- Następna »
t. 1-4
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
Korygując Wf (→Wn,Wa), Chopin wyraźnie zmienił schemat akcentowania tych taktów. Akcenty co sześć ósemek, wraz z naturalnym oparciem na mocnych części taktu, wyznaczają bowiem zgodną z metrum pulsację trójkową. Usunięcie dwóch trzecich spośród akcentów zapisanych w A zlikwidowało więc rozdźwięk między dwójkową akcentacją a trójkowymi wiązaniami (patrz też uwaga o łukach w t. 1-2). Ponadto, zredukowane w swej liczbie akcenty – dwa zamiast sześciu w każdym takcie – ze wskazówki o charakterze przede wszystkim technicznym stają się częścią ukształtowania frazy. Analogiczne zmiany wprowadził Chopin także w t. 17-20. Por. t. 4 i 5-8. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
||||||||||||||||||
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
Ćwierćnuta jako wartość rytmiczna przedtaktu w A być może wiązała się z pierwotną akcentacją t. 1-4, wyznaczającą pulsację ćwierćnutową. Niewykluczone też, że Chopin miał na myśli ćwierćnutę z kropką – por. półnuty l.r. w t. 1-3 i 5-6, a także ćwierćnuty w t. 4 i 7). W każdym wypadku chorągiewka ósemkowa w Wf (→Wn,Wa) została dodana zapewne przez Chopina, toteż wersję z ósemką przyjmujemy do tekstu głównego (w Wf pozostawiono nieskorygowaną pauzę ćwierćnutową w l.r., co poprawiono w Wn i Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||||||||||
t. 1-2
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
Nie jest jasne, jak należy traktować widoczne w źródłach krótkie, dwuósemkowe łuki. Nie budzą one wątpliwości w A, w którym są zgodne z akcentami nad każdą sekstą. Jednakże po usunięciu w korekcie Wf (→Wn,Wa) większości akcentów łuki te wydają się nie odpowiadać nowej akcentacji. Pozostawienie ich mogło być więc kompromisem, mającym na celu uniknięcie dodatkowej, dużej komplikacji korekty. Z drugiej strony nie można wykluczyć, że Chopin usunął akcenty nie po to, by zmienić ich układ, lecz by uniknąć przesady wynikającej z podwójnych oznaczeń. Nie mając zatem zupełnej pewności co do intencji Chopina, proponujemy wersję bez łuków jako zalecaną alternatywę dla tekstu głównego pochodzącego z A (→Wf). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
||||||||||||||||||
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
Oznaczenie metrum podajemy według AI, mimo iż teoretycznie Chopin mógł wprowadzić w zaginionym [A]. Zdaniem redakcji, znacznie prawdopodobniejsze jest jednak, że zmiany dokonał samowolnie sztycharz Wf (→Wn,Wa), który nie użył w Etiudach oznaczenia – wbrew rękopisom – ani razu, por. Etiudy C nr 1, F nr 8 i c nr 12. Zjawisko to występuje także w innych utworach, nawet w zupełnie oczywistych przypadkach, np. w Etiudach f op. 25 nr 2, Des op. 25 nr 8 czy f Dbop. 36 nr 1. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , 4/4 czy 2/2 |
||||||||||||||||||
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
W AI Chopin nie wpisał tytułu utworu, trudno jednak sądzić, by w sierpniu 1832 r., na etapie kompletowania całego op. 10 mógł choćby rozważać możliwość nazwania go inaczej niż Etude. Przekonania tego nie osłabia fakt, iż na końcu autografu edycyjnego Etiudy E nr 3 Chopin do identyfikacji następnej etiudy w zbiorze używa jej określenia tempa-charakteru il presto con fuoco. W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- …
- 3540
- Następna »