Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 334-339

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

sempre forte w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: nic.                       Tu 2 x forte (335 i 339)

(sempre forte) proponowane przez redakcję

TGTU = nawias 334-335 + 2 x forte

..

Zdaniem redakcji, dwukrotne wystąpienie identycznej wskazówki (sempre forte) w odstępie czterech taktów może być pomyłką sztycharza, który oprócz właściwego miejsca niepotrzebnie powtórzył ją linijkę wyżej lub niżej. Z tego względu, w tekście głównym określenie w t. 334-335, jako mniej uzasadnione po  w poprzednim takcie, podajemy w formie wariantowej (w nawiasie).
W Wn i Wa w obu miejscach forte zastąpiono konwencjonalnym znakiem .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 334-335

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

e2 powtórzone w Wf (→Wn1Wn2)

!!!   miniat: 2. połowa 334 + 1. ósemka 335, tylko górna 5-linia.                     Tu pusta klisza 

e2 przetrzymane w Wa i Wn3

jak TGTU ale bez nawiasów = sam łuk

Przetrzymane e2 proponowane przez redakcję

TGTU = łuk w nawiasie

..

Uważamy brak łuku przetrzymującego e2 za błąd Wf (→Wn1Wn2). Łuk znajduje się w analogicznej sytuacji 2 takty wcześniej, a w omawianym miejscu mają go źródła partii orkiestry – partia I klarnetu Wfork (→Wnork) oraz RFrork i RFrd.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 334

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Łuk od 2. nuty w Wf

!!!   miniat: 1. połowa taktu, tylko górna 5-linia.          bez końcówki łuku z poprzedniego taktu + EZTU (lewy koniec łuku).

Łuk od 1. nuty w Wn i Wa

EZnieU lewy koniec

2 łuki proponowane przez redakcję

EZTU = dokończenie z poprzedniego taktu i lewy koniec

..

Pozostawienie 1. szesnastki taktu bez łuku, jak jest w Wf, to niemal na pewno niedokładność. Poprawki wprowadzone w Wn i Wa nie uwzględniają jednak autentycznego łukowania analogicznych t. 335-336 i 337-338, które zdaniem redakcji należy uznać za odpowiadające intencji Chopina także w omawianym miejscu.. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 334-349

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

Chopin wpisał i skreślił w A 4 pary widełek dynamicznych  . Każdy ze znaków liczył mniej więcej 2 takty. Jeśli skreślenie wiązało się z dodaniem wskazówki leggiero, to byłby to ślad zmiany koncepcji tego fragmentu ze swobodnie wirtuozowskiej na delikatniejszą, nieburzącą lirycznej, intymnej atmosfery poprzedniej części cis-moll.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A

t. 334-335

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuki do his i a1 w A i Wf

EZTU

Łuki do a1 i fis1 w Wn1 (→Wn2), możliwa interpretacja

Łuki do hisfis1 i a1 w Wa, możliwa interpretacja

Łuki do his i fis1 w WfSB, możliwa interpretacja

Łuki do his i fis1 w Wn3, możliwa interpretacja

..

T. 335 rozpoczyna w Wn, WfSB i Wa nową linię, co spowodowało zniekształcenie łuków kończących się na 1. ósemce tego taktu. W transkrypcji graficznej odtwarzamy zapisy tych wydań bez zmian, natomiast w transkrypcji merytorycznej (wersja "redakcja") podajemy ich najbardziej prawdopodobną, naszym zdaniem, interpretację. W tekście głównym odtwarzamy niebudzącą żadnych wątpliwości notację A i Wf (notacja Wf mogła być wynikiem interwencji Chopina w egzemplarzu Wn1 służącym mu za podkład, gdyż odgadnięcie właściwej wersji na podstawie zapisu Wn jest trudne i nie udało się adiustatorom Wa ani WfSB).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje WfSB