- « Poprzednia
- 1
- …
- 3091
- 3092
- 3093
- 3094
- 3095
- 3096
- 3097
- …
- 3904
- Następna »
|
t. 214
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
Przed drugim akordem pr.r. nie ma w A znaków chromatycznych. W Wf dodano ostrzegawczy kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf |
|||||
|
t. 214
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
Arpeggio przed 3. akordem ma w A charakterystyczną dla późniejszej pisowni Chopina postać pionowego łuku. Tak to też odtworzono w Wf (→Wa), natomiast w Wn użyto standardowego wężyka. W Wa2 do przejętego z Wf łuku, z którego znaczenia widocznie nie zdawano sobie sprawy, dodano jeszcze wężyk zaczerpnięty z Wn1. W związku z tym w wersji Wa2 wyjątkowo odtwarzamy oba znaki dosłownie (por. Ogólne Zasady Redakcyjne, p. 5a). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
|||||
|
t. 214
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
Skreślenia widoczne w A wskazują na dwukrotną zmianę decyzji, jeśli chodzi o 2. i 3. miarę taktu w partii l.r. Skreślone zostały dwie wersje, z których jedna – zapewne pierwotna – jest identyczna z tekstem ostatecznym (półnuta Fis1-Fis). W drugiej skreślonej wersji Chopin zachował do końca piony akordowe, obejmujące także basy: kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Wahania Chopina , Skreślenia A |
|||||
|
t. 214
|
Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV
..
Nie jest jasne, jak należy interpretować łuk A. Porównanie z autentycznymi łukami w zawierających bardzo podobne figury t. 28-30 sugeruje, że łuk mógłby się rozpocząć od 3. ósemki. Uzasadnić muzycznie można także doprowadzenie łuku do d, co zwraca uwagę na tę nutę, prowadzącą wszak do es na początku następnego taktu. Z drugiej strony, odmienna budowa figuracji l.r. – biegnący od początku taktu gładki postęp skalowy – powoduje, że nie ma tu wyczuwalnego we wspomnianych taktach zatrzymania harmonicznego na akordzie G-dur, a co za tym idzie, oddzielenie pierwszych 2 ósemek traci rację bytu. Biorąc zaś pod uwagę, że łuk położony jest mniej więcej symetrycznie nad grupą 8 ósemek, a łuki w A są w wielu miejscach niedokładne, można uznać całotaktowy łuk Wn (→Wf,Wa,Ww) za pełnoprawną interpretację zapisu A. W tekście głównym decydujemy się na tę właśnie interpretację, traktując pierwszą jako równorzędny wariant. Nie jest jasne, jak należy interpretować łuk A. Wersję wydań można uznać za uzasadnioną – łuk położony jest mniej więcej symetrycznie nad grupą 8 ósemek, co na pierwszy rzut oka wydaje się niezwiązane z biegiem muzyki i sugeruje niedokładność zapisu. Wersję tę można zatem traktować jako pełnoprawny wariant. Jednak zdaniem redakcji, łuk ten daje się sensownie zinterpretować niemal bez odbiegania od realnego zapisu – w zawierających bardzo podobną figurę t. 28-30 Chopin trzykrotnie wpisał łuk rozpoczynający się od 3. ósemki taktu, co jest bliższe odczytowi dosłownemu omawianego łuku niż łuk biegnący od 1. ósemki, a doprowadzenie łuku do d zwraca uwagę na tę nutę, prowadzącą wszak do es na początku następnego taktu. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym podajemy tę właśnie interpretację zapisu A. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
|||||
|
t. 215
|
Utwór: op. 43, Tarantela kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn |
przed cis1, być może na polecenie Chopina. 
.
- « Poprzednia
- 1
- …
- 3091
- 3092
- 3093
- 3094
- 3095
- 3096
- 3097
- …
- 3904
- Następna »