Zagadnienia : Dedykacje
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 10
- Następna »
|
t. 1
|
Utwór: op. 27 nr 1, Nokturn cis-moll
..
Zarówno sentymentalny tytuł "Les Plaintives", jak i określenie 7e Nocturne, lokujące Nokturn na liście dotychczas przez Chopina wydanych utworów tego gatunku, są w Wa z pewnością dowolnym dodatkiem wydawcy. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Dedykacje , Różne tytuły |
||||||||||||||||||
|
t. 1
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Obie postaci dedykacji są zapewne autentyczne, wersja Wf może być jednak późniejsza. Co było powodem braku dedykacji w Wa, trudno stwierdzić. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Dedykacje |
||||||||||||||||||
|
t. 1
|
Utwór: op. 45, Preludium cis-moll
..
Nie będąc pewien pisowni nazwiska księżniczki, Chopin prosił Fontanę (w liście z 6 X 1841), by się tego dowiedział od samej księżniczki lub jej guwernantki: "Nie wiem jak się pisze Czerniszewowa [...]: czy Tscher, czy Tcher? [...], czy Elisabeth i czy Tschernischef, czy ff [...]". Ponieważ ostatecznie Wn i Wf2 różnią się pod tym względem, wydaje się naturalne przyjęcie, że to później opublikowane Wf2 prezentuje ortografię sprawdzoną przez Chopina. Dedykację w Wa2 powtórzono za Wn. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Dedykacje |
||||||||||||||||||
|
t. 1
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Osoba ani nazwisko adresata dedykacji widniejącej w Wp nie są znane chopinologom. Nie można wykluczyć, że dedykacja jest dodatkiem wydawcy – znane są przypadki samowolnego dodawania dedykacji przez wydawców nawet w utworach publikowanych za życia Chopina (przez Wessla w Londynie). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Dedykacje |
||||||||||||||||||
|
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur
..
W tekście głównym podajemy tytuł w brzmieniu przyjętym w Wf i potwierdzonym w autografach edycyjnych kilku Etiud (nr 5-8 i 12). Tytuł umieszczony w KLI, choć wcześniejszy, jest również autentyczny – Chopin sam określił tak jedną ze swych etiud w liście do przyjaciela – i odzwierciedla pragmatyczne podejście Chopina do kwestii nazw utworów (por. pierwotny tytuł Berceuse op. 57, "Warianty"). Z tego względu trudno przypuszczać, by rozbudowane tytuły Wn i Wa były czymś więcej niż tylko marketingowym chwytem wydawców, chętnie zresztą stosowanym także w innych gatunkach, np. walcach, w których do autentycznych tytułów dodawano różne przymiotniki: ‘grande’ w op. 18, 34, 42, ‘brillante’ w op. 34, ‘nouvelle’ w op. 42 (patrz też Etiudy op. 25). Także dedykację podajemy w brzmieniu Wf (→Wn). Jej rozszerzenie w Wa wydaje się być raczej pomysłem wydawcy, który jednak mógł to z Chopinem uzgodnić. Błędny inicjał imienia Liszta (J) pojawia się oprócz Wf1 (→Wa2→Wa3) także w niektórych egzemplarzach Wf2 i Wn1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn , Różne tytuły |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 10
- Następna »