mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 245-247

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Krótkie akcenty w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: nic.               2 x akcent krótki fis1 245 i fis 247 (zamiast długich)

Akcenty długie proponowane przez redakcję
..

Akcenty l.r. w t. 245 i 247 są wprawdzie w Wf różnej długości, ale nie robią wrażenia długich, tak iż zarówno w Wn, jak i w Wa odtworzono je jako krótkie. Zdaniem redakcji, możliwe jednak, że Chopin zapisał w [A] akcenty długie, na co wskazuje nieco dłuższy znak Wf w t. 247 i wyraźne akcenty długie w partii orkiestry Wfork (1. klarnet i 1. fagot).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie

t. 245

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Palcowanie wpisane do WfH

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.          (1-1 2) od 7. szesnastki taktu = EZnieU (z nutą i #)

Bez palcowania lekcyjnego
..

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfH

t. 245-247

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

W tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze przed es2 w t. 245 i es3 w t. 247.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 245-246

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

2 łuki w A

EZTU = górny łuk podzielony nad kr. taktową

Ciągły łuk w Wf (→Wa)

! miniat: wycinek Wf1 kombinowane, zakres jak war_11.                         EZnieU

3 łuki w Wn

EZnieU1 245 + EZTU 246
..

W A łuki na przejściu tych taktów były poprawiane – zdaniem redakcji, Chopin podzielił napisany początkowo ciągły łuk, na co wskazują wyraźnie grubsze (czyli ważniejsze, ostateczne) końcówki oznaczające podział łuku. Usunięty tą poprawką odcinek pierwotnego łuku nie został jednak skreślony, tak iż w Wf (→Wa) poprawkę tę zrozumiano na odwrót (a być może w czasie sztychowania Wf jeszcze jej nie było? – patrz charakterystyka Wf). W tekście głównym podajemy łuki rozdzielone przez Chopina.
Wersje Wn i Wn1a, z podziałem łuku przed ostatnią sekstolą i po niej to zapewne wynik pomyłek lub dowolnych adiustacji.
Kwestię dodatkowych łuków obejmujących sekstole omawiamy osobno – patrz poprzednia uwaga.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wf , Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 245

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

2 łuki sekstol w A (→Wf→Wa)

EZTU = oba łuki nad sekstolami

Bez dodatkowych łuków sekstol w Wn, alternatywna propozycja redakcji

Tu bez kliszy 

1 dodatkowy łuk w Wn1a

EZTU tylko pierwszy z dwóch łuków sekstol
..

W tekście głównym odtwarzamy dodatkowe łuki nad sekstolami konsekwentnie występujące w A (→Wf→Wa).
Uzasadnienie alternatywnej propozycji redakcji bez osobnych łuków sekstol – patrz t. 242-244. Całkowity lub częściowy brak tych łuków w Wn i Wn1a to najprawdopodobniej skutki błędów lub dowolnych adiustacji.
Kwestię podziałów górnego łuku omawiamy w następnej uwadze.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn