mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 148

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

e1 w A (→Wf,Wa)

jak w TGTU, miniatura: pr.r. pierwsze 4 szesnastki

f1 w KG (→Wn)

1. górna szesnastka pr.r f1 zamiast e1; miniatura: 4. pierwsze szesnastki pr.r.
..

Górna nuta w 1. szesnastce pr.r. była w KG przerabiana – Chopin najprawdopodobniej zmienił przepisane z A e1 na f1 (dopisał też kilka znaków chromatycznych).  Redakcja ma jednak wątpliwości, czy poprawkę tę można uznać za definitywną. Szereg argumentów wskazuje na pośpiech Chopina przy kontrolowaniu KG – por. t. 126 i 202-204 – niewykluczone więc, że i w omawianym miejscu zmiana nie była do końca przemyślana. Akcenty nad f1 cztery szesnastki wcześniej i później wydają się lepiej dopasowane do wersji z e1. W tej sytuacji w tekście głównym podajemy tę właśnie wersję, zapisaną przez Chopna w A i zaakceptowaną w trakcie korekt Wf.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty KG

t. 148

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Przetrzymane oktawy w A (→KG→Wn, →Wa)

jak w TGTU, miniatura: l.r. dwa pierwsze oktawy

Powtórzone oktawy w Wf

l.r. bez łuków przetrzymujących, miniatura: 2. pierwsze oktawy
..

Brak łuków przetrzymujących oktawę Gis1-Gis to najprawdopodobniej przeoczenie sztycharza Wf..

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 148

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

Znak pod dwiema ostatnimi oktawami l.r. można w A odczytywać jako widełki diminuendo lub akcent długi. Zarówno w KG, jak i w Wf odczytano go raczej jako akcent długi (krótki akcent w Wa trzeba już uznać za niedokładne odczytanie). Natomiast nieco dłuższy znak w Wn interpretujemy jako widełki . Ze względu na częste użycie znaków   w tym fragmencie skłaniamy się do takiej interpretacji także w przypadku A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa

t. 148

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

Jedynymi znakami chromatycznymi w tym takcie są w A dwa krzyżyki: przed Gis na początku taktu i gis w pr.r. Krzyżyk przed dolną nutą oktawy dodano we wszystkich pozostałych źródłach. W KG Chopin dopisał oprócz tego  jeszcze 3 kasowniki, przed 1. szesnastką (h) i przed ostatnią oktawą (H1-H). W Wn do zapisu KG dodano ponadto  przed h na początku 2. połowy taktu (nuta ta zapisana jest w źródłach na dolnej pięciolinii). Kasownik ten dodano także w Wa i Wf2 (→Wf3). W Wa dodano jeszcze tylko oba znaki na początku taktu, pozostawiając ostatnią oktawę bez kasowników.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wf , Autentyczne korekty KG , Błędy powtórzone Wa

t. 148

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

d2-g2 w KG, Wf (→Wa) i Wn2

!!!   miniat: nic.             TGTU (nuta d2 i kaso)

h1-g2 w Wn1

tr:     nuta b1 (bez kaso);     red = nuta h1 (z kaso)
..

Wersja Wn1 to z pewnością błąd sztycharza, poprawiony w Wn2. Dolna nuta tego dwudźwięku pozbawiona jest kasownika w KG, Wf i Wn1, co w każdym przypadku jest oczywistym błędem.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn