mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 434

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Łuk od ósemki w Wf (→Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.              EZnieU

Łuk od szesnastek w Wa i Wn3

EZTU
..

Łuki lewej i prawej ręki mają w Wf (→Wn1→Wn2) różny zasięg, co oznacza, że jeden z nich jest zapewne niedokładny. Porównanie z podobnymi taktami podpowiada, że chodzi o łuk l.r., który w tej sytuacji dopasowujemy do łuku pr.r. Identyczną zmianę wprowadzono w Wa i Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 434

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Odwrócony akcent długi w A

!!!   miniat: wycinek jak w 332 (trochę dłuższy, 2 miary                          EZTU

 w KF (→Wn1)

EZnieU

 w Wf (→Wa)

EZnieU2

 w Wn2 (→Wn3)

EZnieU1

Akcent długi, alternatywna propozycja redakcji

EZnieU3
..

Znak w A, tak jak w analogicznym t. 332, jest najprawdopodobniej odwróconym akcentem długim i tę wersję podajemy w tekście głównym. We wszystkich pozostałych źródłach odtworzono go niedokładnie, przesuwając w prawo, a niekiedy także wydłużając. Jako wersję alternatywną proponujemy zwykły akcent długi, jaki Chopin wpisał w KF w analogicznym t. 332. Jest bowiem możliwe, że zmiana ta miała w jego intencji dotyczyć także omawianego taktu – pominięcie korekty jednego z analogicznych miejsc należy do charakterystycznych niedokładności Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Pominięcie korekty analogicznego miejsca , Niedokładności KF

t. 435

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk do dis1 w Wf (→Wa,Wn1→Wn2), odczyt dosłowny

!!!   miniat: nic.               EZnieU

Łuk do fis w Wn3

EZTU
..

Moment zakończenia łuku nie jest w większości wydań jasny – łuk nie sięga poza dis1, ale umieszczona na dolnej pięciolinii ostatnia szesnastka fis znajduje się praktycznie pod tą nutą, tak iż można sądzić, że również jest objęta łukiem. Interpretację tę zapisano w sposób niebudzący wątpliwości w Wn3. W praktyce obie pisownie oznaczają zresztą to samo wykonanie, gdyż dis1 jako ósemka nie może być oddzielone od następnej szesnastki. W tej sytuacji naturalniejsze wydaje się doprowadzenie łuku do końca pasażu i tę wersję przyjmujemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 436-437

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuki Wf (odczyt dosłowny→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: ostatnia grupa szesnastek 436 + ósemka 437, tylko dolna 5-linia.                     prawa część do A + drugi łuk od A (EZnieU, prawa część w przybliżeniu, ale jej koniec powinien być właśnie tam; drugi łuk jak widać)

Prawdopodobna interpretacja łuków Wf

prawy koniec jak war.11 + drugi łuk EZnieU1

Łuki Wf (interpretacja kontekstowa) i Wn3

EZTU 
..

Moment podziału łuków jest w Wf niejasny – łuki w zasadzie zazębiają się nad A, ale kształt łuków sugeruje raczej interpretację określoną przez nas jako prawdopodobna. Z kolei łuki w analogicznych miejscach wskazują na podział łuku przed przedostatnią szesnastką.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 436

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Przed 1. szesnastką w Wf nie ma  podwyższającego d1 na dis1, koniecznego wobec zapisania poprzedniego akordu na dolnej pięciolinii. Błąd poprawiono w Wa przez dodanie , a w Wn przez przeniesienie akordu na górną pięciolinię (jak w tekście głównym).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn