Wf
Tekst główny
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 435

Łuk do dis1 w Wf (→Wa,Wn1Wn2), odczyt dosłowny

!!!   miniat: nic.               EZnieU

Łuk do fis w Wn3

EZTU

Moment zakończenia łuku nie jest w większości wydań jasny – łuk nie sięga poza dis1, ale umieszczona na dolnej pięciolinii ostatnia szesnastka fis znajduje się praktycznie pod tą nutą, tak iż można sądzić, że również jest objęta łukiem. Interpretację tę zapisano w sposób niebudzący wątpliwości w Wn3. W praktyce obie pisownie oznaczają zresztą to samo wykonanie, gdyż dis1 jako ósemka nie może być oddzielone od następnej szesnastki. W tej sytuacji naturalniejsze wydaje się doprowadzenie łuku do końca pasażu i tę wersję przyjmujemy w tekście głównym.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.