mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Zmiany linii głównej

t. 47

Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll

Prawdopodobny mordent w KG

!!!   miniat: ta grupa szesnastek, tylko dolna 5-linia, bez łuku.             Tu mordent jak TGTU, tylko bez nawiasu

Bez znaku w Wf, Wn i Wa

Wariantowa propozycja redakcji
..

Znak , widoczny w KG, a nieobecny w pozostałych źródłach, mógł być dopisany przez Chopina jako jeden z elementów urozmaicających powrót tego tematu (inne to przednutka Fis1 w t. 50, a przede wszystkim gama chromatyczna w t. 52). Zastanawia jednak jego brak w Wn, gdyż wydaje się bardzo mało prawdopodobne, by nie zauważył go ani sztycharz Wn1, ani redaktorzy przygotowujący Wn2. Zdaniem redakcji, znak ten uznano za skreślenie końcówki przedłużanego (łączonego) łuku. Kilka takich skreśleń rzeczywiście znajduje się w KG – w t. 20, 26, 38, 39, 56 i 65 – wszystkie są jednak wyraźnie dłuższe (krótsze fragmenty, np. w t. 6-7, pozostały nieskreślone). Biorąc pod uwagę brak znaku w Wf i Wa oraz możliwe wątpliwości, co do jego treści, w tekście głównym proponujemy mordent w formie wariantowej, w nawiasie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany linii głównej , Autentyczne korekty KG

t. 47

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

..

Na początku taktu KFI ma akord zawierający zarówno nutę melodyczną gis2 (nieprzetrzymaną), jak i kontynuację głosów akompaniujących – gis1-h1-eis2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Zmiany linii głównej

t. 47

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

..

W KFI nie ma ozdobników przed 4. ósemką pr.r. Ponadto od 2. ósemki partia pr.r. zapisana jest dwugłosowo – melodia w górnym głosie, a dwudźwięki w dolnym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany linii głównej

t. 48

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

6+5 nut w A1 i WL

 

5+6 nut w KJ i KK

6+5 nut w KB
..

W A1 Chopin powtórzył tu rytm analogicznego t. 15. Jest to niewątpliwie pierwotna wersja, o czym dodatkowo świadczy pozostawienie niepoprawionej ortografii chromatycznej (cisis3 zamiast d3 – por. uwagę do t. 15). W zamyśle Chopina odmiana rytmiczna wersji [A2] (→KJ,KK) łączyła się zapewne z subtelnym zróżnicowaniem charakteru tej figury, która na początku omawianego taktu wydaje się mieć bardziej deklamacyjny charakter. Zastanawiające jest, w jaki sposób pierwotny rytm trafił do KB i WL, skoro ani Bałakiriew, ani Kolberg, ani Szulc nie mieli dostępu do A1. Zdaniem redakcji w obu źródłach dokonano dowolnej zmiany na podstawie porównania z t. 15, w którym zapisany rytm tworzy gładkie, naturalne accelerando opadającego pochodu. W WL zmianę wprowadzono zresztą dopiero w druku, czego dowodzi rozplanowanie nut odpowiadające rytmowi KJ i KK. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany linii głównej , Adiustacje Bałakiriewa , Adiustacje WL

t. 52

Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur

es3 w A (→Wf→Wn1,Wa)

!!!   miniat=t. 4.     Tu TGTU

des3 w Wn2 (→Wn3→Wn4→Wn5)
..

Chopin wyskrobał w A 9. szesnastkę i wpisał inną, najprawdopodobniej es3, które podaje tu Wf (→Wn1,Wa). W późniejszych Wn nutę tę zmieniono dowolnie na des3.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Adiustacje Wn , Zmiany linii głównej