mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 173-189

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

a-d1 dwukrotnie w A i Wn

a-d1-a1 tylko w t. 173 w Wf (→WaC)

a-d1-a1 dwukrotnie w WaW1 (→WaW2)
..

Tak jak w czterech poprzednich analogicznych miejscach, w t. 173 Chopin dodał nutę a1 w ostatniej korekcie Wf (→Wa). Brak odpowiedniego uzupełnienia w t. 189 uważamy za przeoczenie (kompozytora lub sztycharza), choć możliwości celowego pozostawienia ostatniego powtórzenia tej frazy w nieco odmiennej postaci nie da się, rzecz jasna, wykluczyć. Za pomyłkę uznał to już adiustator WaW1 (→WaW2).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf , Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 182

Utwór: op. 42, Walc As-dur

B-des-g w Wf0 (→Wf,Wa,Wfn→Wn1)

es-g w Wn2 (→Wn3)
..

W analogicznym t. 10 Chopin zmienił akordy B-des-g na tercje es-g. Poprawkę tę wprowadził we wszystkich trzech podkładach – zarówno w Wfn (→Wn), jak i w podkładach dla Wf i Wa. Brak odpowiednich zmian w t. 182 jest najprawdopodobniej wynikiem przeoczenia – opuszczenie poprawki w jednym z kilku podobnych miejsc często się Chopinowi zdarzało – toteż i w tym takcie podajemy skorygowaną wersję z lżej brzmiącymi tercjami. Identyczną zmianę wprowadzili adiustatorzy Wn2 (→Wn3). 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 185

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

na końcu taktu w źródłach

 pod b, alternatywna propozycja redakcji

gwiazdka EZnieU (zrobić)
..

Przesłanką dla proponowanej alternatywnej wersji pedalizacji jest widoczne w A skreślenie  na końcu taktu i dopisanie jej pod b, jak w t. 180-181. Skoro całotaktowy pedał okazał się zdaniem Chopina nieodpowiedni w t. 184, nie widać wyraźnego powodu, by stosować go w niemal identycznym t. 185. Sytuacje, w których Chopin pomija zamierzoną poprawkę w jednym z kilku miejsc, są wcale nierzadkie, por. np. Etiudę E op. 10 nr 3, t. 33, Preludium B op. 28 nr 21, t. 36 czy Koncert e op. 11, cz. I, t. 50-51.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 186-187

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Krótsze łuki w źródłach

TGTU

Dłuższe łuki, alternatywna propozycja redakcji
..

W tekście głównym podajemy łuki źródeł, jednak biorąc pod uwagę prawdopodobną korektę łuków w analogicznych t. 182-184, proponujemy odpo­wiednio przedłużone łuki także tu. Chopin mógł uważać, że łuki podane za pierwszym razem wy­starczą jako wskazówka właściwego wykonania, a nie można też wykluczyć niestaranności szty­charza, który zrealizował tylko połowę ozna­czo­nej korekty.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 194-195

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk do a1 w A i Wa

EZnieU

Bez łuku w Wf

Łuk do g1 w Wn

EZTU
..

Analiza widocznych w A poprawek łuków w podobnych motywach – w t. 8-19, 100-101 i być może 198-199 widać przedłużanie łuków tak, by dochodziły do kończącej motyw półnuty – prowadzi do wniosku, że łuk w omawianych taktach jest pozostawioną przez nieuwagę, pierwotną wersją łukowania tej figury. Z tego względu w tekście głównym podajemy dłuższy łuk, zgodny z ostateczną koncepcją łuków.
Brak łuku w Wf to z pewnością przeoczenie sztycharza, które uzupełniono – zapewne na podstawie porównania z analogicznymi figurami – zarówno w Wn, jak i Wa. Przy tym adiustator Wn wziął przypuszczalnie pod uwagę także wcześniejsze, podobne miejsca, natomiast jego angielski kolega spojrzał tylko na najbliższą figurę, w t. 196.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Pominięcie korekty analogicznego miejsca