Zagadnienia : Skreślenia A
- « Poprzednia
- 1
- …
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- …
- 60
- Następna »
t. 11-12
|
Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll
..
Poprawki i skreślenia widoczne w A ukazują zmiany zarówno zakresu, jak i umiejscowienia widełek w tym miejscu (w As nie ma żadnych znaków dynamicznych). Pierwotny znak, wpisany pomiędzy pięcioliniami, rozpoczynał się między 6. a 7. ósemką t. 10, co Chopin zmienił, przesuwając początek pod ostatnią ósemkę tego taktu. Ostatecznie obie wersje zostały skreślone, a nowe widełki wpisane nad partią pr.r., co podajemy w tekście głównym. Mimo iż nowo wpisany znak zaczyna się pod koniec t. 10, zarówno w KF (→Wn), jak i Wf2 (→Wa) rozpoczęto go dopiero w t. 11 – zmiany te z pewnością nie pochodzą od Chopina, który po ukończeniu A nie brał bezpośredniego udziału w publikacji Preludiów. Najdłuższy znak KGS to zapewne dowolna interpretacja widełek Wf2 przez kopistkę. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Błędy Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Poprawki A , Skreślenia A , Adiustacje Wf , Niedokładności KF |
|||||||||||||||||
t. 11-17
|
Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur
..
W A widać, że Chopin zmniejszał ambitus akompaniujących figur w t. 11 i 17. W szczególności przeniósł oktawę wyżej nutę basową w 2. połowie t. 11: , a w t. 17, który pierwotnie był identyczny z t. 15, oba basowe F zastąpił dwudźwiękami w średnim rejestrze. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany akompaniamentu |
|||||||||||||||||
t. 12
|
Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll
..
Af ma znak skreślony w miejscu, w którym podaje go Wn, a wpisany dalej, pod 3. miarą t. 12. Poprawkę tę uwzględniamy więc w tekście głównym. Por. t. 103-104. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A |
|||||||||||||||||
t. 12-13
|
Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll
..
Zakończenie łuku pr.r. przechodziło w A ewolucję – wpisane są trzy wersje, z których dwie zostały skreślone. Jako pierwsze zostało najprawdopodobniej wpisane dłuższe zakończenie ciągłego łuku: . Jest to przykład łuku-tenuto, wielokrotnie stosowanego przez Chopina dla podkreślenia długości wybrzmienia ostatniej nuty objętej łukiem. Chopin następnie dopisał króciutką końcówkę łuku nad ćwierćnutą a1 i nowy łuk pod motywem kwarty f1-c1, skreślając zarazem dalszą część pierwotnego łuku: . Ostatecznie także "kwartowy" łuk został skreślony, a górny przedłużony wyraźną, grubszą kreską, sięgającą tym razem tylko do półnuty c1, co powtórzono we wszystkich pozostałych źródłach: . Skreślone łuki widzimy także w dwóch z trzech analogicznych zwrotów – w t. 30-31 i 34-35 pierwotne łuki, rozdzielone nad pauzą szesnastkową, zostały następnie przez Chopina zastąpione ciągłymi łukami (jedynie w t. 16-17 ciągły łuk wpisany był od razu, bez poprawek). kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A |
|||||||||||||||||
t. 12
|
Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll
..
Takt ten został w A w całości skreślony i wpisany ponownie na sąsiednich pięcioliniach – pr.r. nad skreśleniem, lewa – pod. W możliwej do odczytania wersji pierwotnej zachowana jest regularność postępu ósemek pr.r. i pozycji 1. akordu l.r., a nuty f1 są zapisane enharmonicznie jako eis1: . kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany akompaniamentu , Korekty enharmonii , Zmiany linii głównej |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- …
- 60
- Następna »