Zagadnienia : Błędy powtórzone Wf

t. 29

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

..

W A widać skreslenie  i  przed 5. i 6. nutą pr.r., co jest kolejnym świadectwem przekonania kompozytora o obowiązywaniu przygodnych znaków chromatycznych także w sąsiednich oktawach (przynajmniej w tego typu konteks­tach). Znaki uzupełniono tylko w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Skreślenia A , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 29

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

..

W A (→KF,Wf) przed 2. szesnastką ostatniej grupy nie ma znaku chromatycznego. Oczywistą pomyłkę, spowodowaną przypuszczalnie poprawkami figuracji w 2. połowie taktu, sprostowano w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Błędy A , Błędy powtórzone Wf

t. 30

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

dis1-disw A (KF,Wf), interpretacja konteks­towa

d1-d2 w A (→KF,Wf), możliwa interpretacja, oraz Wn1 i Wa

wycinek Wn1;               EZnieU = kaso d1

dis1-dis2 w Wn2 (→Wn3)

..

Przed ostatnią oktawą nie ma w A (→KF,Wf) żadnych znaków chromatycznych, co daje dis1-d2 i jest oczywiście błędem. Są dwie możliwości:

  • Chopin miał na myśli oktawę d1-d2, ale zapomniał  przy dolnej nucie oktawy (wersja Wn1 i Wa);
  • Chopin miał na myśli oktawę dis1-dis2, ale nie odwołał wcześniejszego  przy górnej nucie oktawy (wersja Wn2).

Zdaniem redakcji, znacznie prawdopodobniejsza jest druga możliwość, na którą wskazuje analogia harmoniczna t. 29-30 i 31-32.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Błędy powtórzone Wf

t. 30

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W A brakuje kilku niezbędnych lub wskazanych znaków chromatycznych – w l.r. obniżającego g1 na ges1, w pr.r. bemoli obniżających g2 na ges2c2 na ces2 oraz przed f2. W Wn (→Wf,Wa) dodano tylko znak w l.r.
W tekście głównym uzupełniamy wymienione znaki i dodajemy ostrzegawczy przed d3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 31

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

..

W A (→Wf,KFWn1) nie ma  obniżającego a2 na as2. Znak dodano w Wa i Wn2. Ponadto w Wa1 przeoczono  obniżający g2 na ges2, co poprawiono w Wa2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Błędy powtórzone Wf