Zagadnienia : Adiustacje Wf

t. 13

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk przetrzymujący des w KG (→Wn) i Wf2 (→Wa,Wf3Wf4)

!!!   miniat: nic.                TGTU

Bez łuku w Wf1

..

Brak w Wf1 łuku przetrzymującego des to niewątpliwie pomyłka sztycharza, poprawiona już w Wf2. W odpowiednim takcie repryzy (t. 201) Wf1 ma ten łuk.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 13

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

fes1 w A (→Wf1,KFWn)

!!!   miniat: wycinek 3. miara, tylko górna 5-linia.               Tu bez kliszy 

f1 w Wf2 (→Wa)

TGTU = kaso f1

..

Wersja z fes1, choć harmonicznie możliwa, jest jednak najprawdopodobniej błędna – w całym Preludium, w zdecydowanej większości ośmionu­to­wych figur 3. trzydziestodwójka leży o pół tonu niżej niż piąta. Kasownik dodany w Wf2 (→Wa) jest więc zapewne trafnym dodatkiem, choć udział Chopina w tej korekcie nie jest pewny.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Adiustacje Wf

t. 13-14

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

Bez łuków l.r. w A (→KFWn)

! miniat: wycinek, 2. połowa t. 13.       Tu bez kliszy 

2 łuki w Wf (→Wa)

..

Brak łuków l.r. w drugich połowach tych taktów mógł wynikać z braku miejsca w A. W tekście głównym dodajemy je, tak jak to zrobiono w Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wf

t. 13-15

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W Wf (→Wa) laseczki ćwierćnutowe dochodzą tylko do górnych nut oktaw pr.r. na 2. mierze t. 13 i 14; podobnie, w t. 15 tylko górne nuty oktaw są wydzielone jako górny głos na 3. mie­rze (obie nuty każdej z tych oktaw należą nato­miast do dolnego głosu). Jest to z pewnością wynik niezrozumienia pisowni Chopina przez kopistę lub, co bardziej prawdopodobne, przez sztycharza Wf. Chopin pisał laseczki zawsze po prawej stronie główek nutowych, co w takiej sytuacji powodowało niejednoznaczność zapisu, np. w t. 15: . O tym, że Chopin miał na myśli przedłużanie obu nut oktaw, niezbicie świadczą kropki przedłużające obie nuty w Wn w t. 15, a także we wszystkich źródłach w po­dob­nej sytuacji w t. 36-40.
W Wn laseczki przydzielono prawidłowo z wyjąt­kiem t. 15.
Źródła różnią się też obecnością kropek przedłu­żających oktawę e2-e3 na początku 3. miary t. 15 – Wf1 nie ma żadnej, Wf2 i Wa1 mają tylko górną, Wn i Wa2 obie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wf

t. 14-15

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

..

W obu taktach w KG i Wf1 brak  obniżających e1 na es1. Tę oczywistą niedokładność poprawiono w Wn i Wf2. Bemol występujący w Wa w t. 15 również może być dodatkiem adiustacji wydawcy (w t. 14 w Wa w ogóle nie ma odpowiedniej nuty).

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf