mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błąd tercjowy

t. 24

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

Na 2. ósemce taktu Wf1 ma błędnie ges1-b1 zamiast es1-ges1, a na 6. ósemce ges1-as1 zamiast es1-f1. Podwójny "błąd tercjowy" został poprawiony w późniejszych Wf. Poprawny tekst mają też pozostałe źródła.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy , Adiustacje Wf

t. 24

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

cis1 w A1 i KJ

!!!   miniat: wycinek 2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia.                       EZTU

e1 w KK (→KB) i WL
..

e1 w wersji KK (→KB) i WL jest z pewnością pomyłką Kolberga – w A1 widać poprawkę tej nuty z e1 na cis1. Wersja z cis1 jest niewątpliwym ulepszeniem Chopinowskim – zaciera wrażenie równoległego przesunięcia A-e1 na rozpoczynające następny takt Fis-cis1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Błąd tercjowy

t. 24

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

..

Jako 3. ósemkę l.r. Wn1 ma błędnie as zamiast f, co poprawiono w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn

t. 25

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Es1-G1-Es-G w A, odczyt dosłowny

G1-B1-Es-G w A (prawdopodobna interpretacja) i Wn2

G1-Es-G w Wn1 (→Wf→Wa)

Tu pusta klisza 
..

Akord zapisany w A, choć z harmonicznego punktu widzenia dopuszczalny, jest niemal na pewno błędny ze względu na nieuzasadnioną brzmieniowo komplikację pianistyczną. Nie jest jednak jasne, jaki akord Chopin miał na myśli:

  • G1-B1-Es-G wydaje się najnaturalniejsze – oktawowe przeniesienie akordów jest popularnym chwytem wirtuozowskiej faktury koncertującej (por. np. cz. III, t. 69 lub 511-513). Mielibyśmy wówczas do czynienia z typowym błędem tercjowym Chopina. Tak też zinterpretowano to w Wn2 i tę interpretację proponujemy jako tekst A;
  • G1-Es-G – lżejszy akord ze względu na bardzo niski rejestr (por. cz. III, t. 77). Także w tym wypadku w grę wchodziłby błąd tercjowy – Chopin mógł napisać prawidłowy akord, a następnie uznać dolną nutę za B1 i "poprawić" rzekomą pomyłkę, dopisując nutę o tercję niższą (najniższa nuta wydaje się być dopisana później). Scenariusz ten zakłada jednak popełnienie dwóch błędów – mylnej oceny wysokości napisanej nuty i pozostawienia jej, mimo że miała być usunięta (por. Etiuda Ges op. 10 nr 5, t. 83-84).

W każdym razie korekta Wn1 (→Wf→Wa) – prawdopodobnie Chopinowska – musi być uznana za ostateczną decyzję i tę wersję podajemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wn , Połowiczne korekty

t. 25

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

as2 w A (→Wf,KF→Wn)

f2 w Wa
..

Wersja Wa to z pewnością błąd tercjowy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błąd tercjowy