Zagadnienia : Błędy Wn

t. 414-415

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Kropki w A (możliwe odczytanie) i Wn2

!!!   miniat: nic.                 EZTU

Kliniki w A, inne odczytanie

EZnieU (2 kliniki)

Bez znaków w Wn1 (→WfWa)

..

Nie jest pewne, jakich znaków staccato Chopin użył w A na początku tych taktów. Znak w t. 414 wydaje się być niewielkim klinikiem, ten w t. 415 – raczej kropką. Przy powtórzeniu tego fragmentu, Chopin wpisał tylko jeden znak – kropkę w t. 454. Zdaniem redakcji, można bezpiecznie założyć, że Chopin miał na myśli jeden rodzaj znaków. Za klinikami przemawia podobieństwo rytmiczne tych taktów do t. 409-410, w których użycie kliników nie budzi większych wątpliwości. Z drugiej strony, różnica artykulacji między tymi parami taktów wydaje się uzasadniona różnicą harmoniczną, zwłaszcza zmianą trybu z majorowego na minorowy. W tej sytuacji za odpowiadające intencji Chopina można uznać zarówno kropki, jak i kliniki. Brak znaków staccato w Wn1 (→WfWa) to niewątpliwe przeoczenie, zaś w Wn2 dodano kropki.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Kliniki

t. 415-417

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk w A i Wn2

!!!   miniat: 2. i 3. miara t. 415 + 1. miara 416, tylko górna 5-linia, bez akcentów.                  EZTU (lewy koniec)

2 łuki w Wn1

EZnieU (łuk 415 i lewy koniec 416)

Łuk w t. 416 w Wf (→Wa)

EZnieU tylko 416 (lewy koniec)

..

Podział łuku w Wn1 to zniekształcenie łukowania charakterystyczne dla tego wydania. Brak w Wf (→Wa) łuku w t. 415 sugeruje zresztą, że łuk w t. 415 został w Wn1 dodany dopiero w ostatniej fazie korekt, jako uproszczona korekta zbyt krótkiego łuku, obejmującego tylko t. 416.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 419-420

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk A

!!!   miniat: 2 ostatnie miary 419 + 2 pierwsze miary 420, tylko górna 5-linia, bez widełek.                    EZTU (lewy koniec)

3 łuki w Wn1

EZnieU (2 łuki + lewy koniec)

2 łuki w Wf (→Wa) i Wn2

EZnieU2 + lewy koniec EZnieU 420

..

Podział wyraźnego łuku A na 3 części to przykład daleko posuniętej niedbałości, z jaką traktowano Chopinowskie łukowanie w Wn1. Nie jest natomiast jasne, czy połączenie dwóch pierwszych z tych łuków w Wf (→Wa) to skutek zwykłej niedokładności czy świadomej decyzji sztycharza. Takie same łuki ma również Wn2, co w tym wypadku jest niewątpliwie celowym działaniem – łukowanie to wprowadzono we wszystkich analogicznych miejscach. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 424

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

d2 w A i Wf (→Wa)

!!!   miniat: ten akord, tylko dolna 5-linia, bez łuku.        TGTU, bez kasowników (bemol bliżej akordu)

c2 w Wn1

jak war. 11, ale c2 zamist d2

d2 z  w Wn2

TGTU

..

Wersja Wn1 jest z pewnością błędna i została skorygowana zarówno w Wf (→Wa), jak i w Wn2. W tekście głównym stawiamy  ostrzegawczy przed d2 i f1. Znaki te dodano także w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 430

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

 w A i Wn2

!!!   miniat: nic.               TGTU

Bez znaku w Wn1 (→WfWa)

..

Pominięcie w Wn1 (→WfWa) widełek  to z pewnością przeoczenie sztycharza. Znak dodano w Wn2 na podstawie A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn