½A - Półautograf

Półautograf

Rękopis partytury Koncertu, przy­gotowany przez Chopina we współ­pracy z nieznanym kopistą jako podkład dla Wn1, prawdopodobnie w 2. połowie 1835 r.
½A dzielimy umownie na:
A – autograf Chopina partii solowej i uzupełniającego ją wyciągu fortepianowego fragmentów Tutti;
Rork – partie instrumentów orkiestrowych, będące rękopisem nieznanego kopisty z naniesieniami Chopina.

Więcej »

Wn - Wydanie niemieckie

Wydanie niemieckie

Breitkopf & Härtel, Lipsk, numer wydawniczy 5654:
Wn1 ‒ Pierwsze wydanie niemieckie, III 1836;
Wn1a ‒ Późniejszy (po 1840) nakład Wn1 z niewielkimi retuszami graficznymi;
Wn2 ‒ Drugie wydanie niemieckie (ok. 1868), gruntownie zrewidowane.

Więcej »

Wf - Wydanie francuskie

Wydanie francuskie

Maurice Schlesinger, Paryż, numer wydawniczy M.S.1940:
Wf1 – Pierwsze wydanie francuskie, VIII 1836,
Wf2 – Skorygowany nakład Wf1, wkrótce po nim.

Dwa egzemplarze lekcyjne Wf2 z naniesie­niami pochodzącymi od Chopina:
WfD – Egzemplarz Camille
O'Méara-Dubois,
WfJ – Egzemplarz Ludwiki Jędrzejewicz.
Egzemplarz lekcyjny Wf2, w tej części bez naniesie­ń:
WfS – Egzemplarz Jane Stirling.

Więcej »

Wa - Wydanie angielskie

Wydanie angielskie

Wessel & Co, Londyn, numer wydawniczy (W & Co. No. 1642):
Wa1 – Pierwsze wydanie angielskie, XI 1836,
Wa2 – Zrewidowany nakład Wa1, ok. 1864,
Wa3 – Poprawiony nakład Wa2, ok.1870.
Wa2 i Wa3, na okładce wskazany jest następca Wessla, firma Ashdown & Parry.

Więcej »

Filiacja źródeł

                             

Źródło dodatkowe

WyF – Rękopis wyciągu fortepianowego partii orkiestry II i III cz. Koncertu (zaginiony, fotokopia w Archiwum Akt Nowych, Warszawa), sporządzony przez Juliana Fontanę najprawdopo­dobniej na podstawie [PI]. W granych przez samą orkiestrę fragmentach, oznaczonych jako Tutti, Fontana prawdopodobnie przepisał zawartą w [PI], pierwotną redakcję Chopinowskiego wyciągu fortepianowego. WyF umożliwia w znacznym stopniu rekonstrukcję tego zaginionego źródła i kierunków przemian, jakim uległa instrumentacja Koncertu między pierwszym wykonaniem utworu w 1830 r. a jego wydrukowaniem w 1836 r.
s. 1, t. 1-61                             s. 2, t. 62-162
s. 3, t. 163-266                       s. 4, t. 267-458
s. 5, t. 459-514
 

Zasady tworzenia tekstu głównego
Koncertu f-moll op. 21, cz. III

Za podstawę przyjmujemy A jako źródło niekwestionowanej auten­tyczności, bardzo starannie przygotowane z myślą o publikacji. W tekście głównym uwzględniamy ponadto nie­wątpliwe lub bardzo prawdopodobne Chopinowskie korekty Wn1Wf1 i Wf2. Bierzemy także pod uwagę pochodzące od kompozytora naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych.