op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
Źródła
- Wcześniejszy autograf
- Autograf
- Kopia Delfiny Potockiej
- Wydanie francuskie
- Pierwsze wydanie francuskie
- Poprawiony nakład Wf1
- Egzemplarz Dubois
- Egzemplarz Jędrzejewiczowej
- Egzemplarz Stirling
- Wydanie niemieckie
- Pierwsze wydanie niemieckie
- Poprawiony nakład Wn1
- Wadliwy nakład Wn1
- Drugie wydanie niemieckie
- Zmieniony nakład Wn2
- Wydanie angielskie
- Pierwsze wydanie angielskie
- Poprawiony nakład Wa1
- Zmieniony nakład Wa2
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
| Wydawca: | Maurice Schlesinger |
| Data: | (1838-1842) |
| Tytuł: | Etudes || 1re Étude |
| Dedykacja: | Madame la Comtesse d'Agoult |
Zrewidowany nakład Wf1, w którym skorygowano kilka najbardziej rażących błędów. W tej Etiudzie poprawiono np. błąd w t. 22 łącznie z dodaniem ostrzegawczego kasownika na początku t. 23. W tym przypadku adiustacja wydawcy jest znacznie bardziej prawdopodobna – patrz uwaga do t. 22. W ogólności jednak współudziału Chopina w korekcie Wf2 nie można wykluczyć, np. w t. 35. Błędy i niedokładności Wf1 w oznaczeniach wykonawczych, np. w pedalizacji czy łukowaniu, pozostały niepoprawione.
Wf3
W XII 1842, po odkupieniu praw do Etiud przez wydawnictwo Henry Lemoine'a, Wf2 opatrzono nową okładką i zmieniono numer wydawniczy na 2776. HL. W tekście nutowym, drukowanym z oryginalnych płyt Schlesingera, nie wprowadzono żadnych zmian. Wszystkie trzy egzemplarze lekcyjne prezentowane w mUltimate Chopin są przykładami Wf3.
| Oryginał w: | The University of Chicago Library, Chicago |
| Sygnatura: | M25.C54 E827 |