Zagadnienia : Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 19-23

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

..

W A Chopin pominął w partii pr.r. kilka potrzebnych bemoli: w t. 19 des2, w t. 21 des3 i ges2, w t. 22 des2 i des3. W KF dodany został jedynie pierwszy  w t. 21, a ponadto kopista przeoczył  ges2 w t. 23. Także w Wf uzupełniono tyko niektóre z potrzebnych bemoli, przy nutach des2(3) w t. 21-22, i – co zastanawiające – również pominięto  ges2 w t. 23. W Wn i Wa dodano komplet wymaganych znaków.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Niedokładności KF , Adiustacje Fontany , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 19

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

fis1 w KFI

! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.
EZTU = # fis1

f1 w A (→KFWn, →WfWa)

Tu bez kliszy 

..

W wersji przygotowanej do druku odczytana dosłownie górna nuta akordu na 5. ósemce taktu brzmi f1, gdyż nie ma w tym takcie odnoszącego się do niej znaku chromatycznego. O niemal pewnej pomyłce Chopina świadczą:

  •  postawiony przed tą nutą w KFI, potwierdzający autentyczność wersji z fis1,
  • obecność w tym akordzie uderzanego lewą ręką e1, które z f1 dałoby niemiłą słucho­wo zbitkę – por. t. 21, w którym Chopin uniknął podobnej zbitki, pomijając gis1.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Skreślenia A

t. 19

Utwór: op. 28 nr 22, Preludium g-moll

..

W A (→Wf,KFWn) brak  obniżającego a1 na as1. Oczywistą niedokładność zauważono tylko w Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf

t. 20

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

des-as-ces1 w KLI (interpretacja)

cis-as-h w Ao

des-as-h w Wf (→Wn,Wa)

..

W źródłach znajdujemy trzy enharmonicznie różne postacie tego akordu. Dwie z nich zanotowane są niedokładnie: w KLI brakuje bemoli obniżających d na des i a na as, a w Wf nie ma  obniżającego d na des (co poprawiono zarówno w Wn, jak i Wa). W tekście głównym podajemy notację przyjętą przez Chopina w wersji przeznaczonej do publikacji. Por. t. 22.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Wahania Chopina , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Zmiany akompaniamentu , Korekty enharmonii

t. 20

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

..

W A (→WfWn1Wn2, →Wa2Wa3) brak  podwyższającego Ges na G. Tę oczywistą niedokładność poprawiono w WfS i późniejszych wydaniach.

Kasownik podwyższający ges na g znajduje się w źródłach przed pierwszą, przetrzymaną szesnastką taktu. Przesuwamy go przed czwartą nutę, zgodnie z Ogólnymi Zasadami Redakcyjnymip. 3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Dopiski WfS , Niedokładności A