Zagadnienia : Autentyczne korekty KG

t. 14-16

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Łuki w KG, interpretacja (→Wn)

!!!   miniat: 2. połowa t. 14 i 1. połowa t. 15, tylko górna 5-linia, bez dynamiki.       Tu war 11_red

Łuki w Wf (→Wa)

Propozycja redakcji

TGTU

..

Łuk KG, rozpoczęty na ostatniej mierze t. 14, nie ma kontynuacji w t. 15 (na nowej linii). Najprostszą interpretację tego zapisu – jako ciągły łuk – zrealizowano w Wn. Wersję tę, analogiczną do łuku obejmującego następną frazę, można uważać za równorzędny wariant w stosunku do proponowanego przez redakcję tekstu głównego, opartego na porównaniu tego miejsca z jego powtórzeniami w t. 22-24, 68-70 i 76-78. Analiza ta prowadzi do wniosku, że elementami z pewnością lub dużym prawdopodobieństwem nieautentycznymi (niedokładnie zapisanymi) są zakończenie łuku w t. 14 i związany z tym brak łuku na przejściu t. 14-15 w Wf (→Wa) oraz rozpoczęcie łuku w t. 15 od 1. ćwierćnuty w KG.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Poprawki A , Adiustacje Wn , Niedokładności KG , Autentyczne korekty KG

t. 14

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Akcent długi w KG

!!!   miniat: nic.              TGTU

Bez znaku w Wf (→Wa1)

Krótki akcent l.r. w Wn

Krótki, bliżej l.r. (ale nie tak blisko jak linijkę niżej w t. 18; tak jak Wn1)

Długi akcent l.r. w Wa2

..

Akcent w KG został przypuszczalnie dopisany przez Chopina. W Wn, wyraźnie wbrew rękopisowi, przydzielono go do l.r. i nadano mu kształt zwykłego, krótkiego akcentu. Tak umiejscowiony znak powtórzono w Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Autentyczne korekty KG

t. 16-17

Utwór: op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

Bez oznaczeń w AT, AW i KDP

!!!   miniat: nic.        Tu pusta klisza 

Pedalizacja w t. 16 w KG (→Wn) i Wa

!!!   jak TGTU ale tylko w t. 16

Pedalizacja w t. 16-17 w Wf

!!!     TGTU

..

Pedalizację w t. 16 Chopin dopisał w KG (→Wn) i najprawdopodobniej w podkładzie do Wa. Pedalizacja występująca w obu tych taktach w Wf mogła więc być efektem Chopinowskiej korekty tego wydania. Jest zresztą całkiem prawdopodobne, że mamy do czynienia tylko z różnicą zapisu, gdyż Chopin mógł uważać za oczywiste zastosowanie pedalizacji t. 16 przy jego dosłownym powtórzeniu. Podobnie w analogicznych t. 35-36 i 39-40.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty KG

t. 16

Utwór: op. 25 nr 3, Etiuda F-dur

..

Jako 4. ósemkę dolnego głosu l.r. Wf i Wa1 mają e. Ten oczywisty błąd niemal na pewno zdarzył się Chopinowi w [A], gdyż nuta na tej wysokości była początkowo wpisana także w KG. Poprawny tekst – oprócz KG (→Wn) – wprowadzono także w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Autentyczne korekty KG

t. 16

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

 w KG (→Wn1)

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia, bez łuku i palca.                TGTU

 w Wn2 (→Wn3)

!!!       EZnieU

Bez znaku w Wa

..

W tekście głównym podajemy widełki  zgodnie z Chopinowskim wpisem w KG (→Wn1). Kompozytor zmuszony był skorygować znak napisany przez kopistę o całą miarę za daleko.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty KG