Zagadnienia : Autentyczne korekty KF

t. 16-17

Utwór: op. 30 nr 1, Mazurek c-moll

Łuki rozdzielone w Wf (→Wa)

EZnieU : łuk EZTU nad całą linijką trzeba przeciąć w punktach styku z łukami EZnieU (3 cięcia). Z 4 powstałych kawałków 2 skrajne pójdą na ESTU, a środkowe ozstaną EZTU. Na EZnieU dorobić odpowiednie pary kawałków łuków EZnieU. To obsłuży tę adnotację i tę na przejściu t. 18-19. Odpowiednio dołączyć jedno lub drugie con anima

Ciągły łuk w KF (→Wn)

EZTU

..

W tekście głównym podajemy ciągły łuk KF (→Wn), gdyż w rękopisie tym widać, że łuk kończący się początkowo nad szesnastką g1 w t. 16, jak jest w Wf, został przedłużony nad t. 17 i dalej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty KF

t. 17-19

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Łuki A, prawdopodobne odczytanie

!!!   miniat: wg wzoru;     tu EZnieU

Łuk A, możliwa interpretacja

!!!    EZnieU2

Łuki KF

!!!     TGTU

Łuki Wf

!!!     EZnieU4

Łuk Wa

!!!     EZnieU3

Łuki Wn

!!!     EZnieU5

..

Wpisane tu początkowo trzy łuki, po jednym w każdym takcie, były następnie w obu zachowanych rękopisach przedłużane przez Chopina, który w A połączył łuki pomiędzy t. 18-19, natomiast w KF – pomiędzy t. 17-18. W A sytuację dodatkowo komplikuje rozpoczynająca się w t. 18 nowa linia tekstu, przez co – jak to często bywa w Chopinowskich autografach – nie wiadomo, czy łuk w tym takcie ma kontynuować ten z t. 17, czy nie. Wynikającym stąd dwóm możliwościom odczytania odpowiadają wersje Wf i Wa, w których jednak najprawdopodobniej niedokładnie zapisany jest koniec łuku w t. 19. Z kolei w Wn niedokładnie odtworzono koniec łuku w t. 18. W tekście głównym podajemy łuki KF, poprawiane ręką Chopina i zgodne z frazowaniem odpowiadającym strukturze formalnej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wf , Poprawki A , Autentyczne korekty KF , Łuki tenuto

t. 17-19

Utwór: op. 30 nr 1, Mazurek c-moll

Bez znaków w Wf (→Wa)

Akcenty długie w KF

Krótkie akcenty w Wn

..

Akcenty długie w t. 17 i 19 dopisał Chopin w KF. W Wn odtworzono je jako znaki średniej długości, które interpretujemy jako krótkie – patrz t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty KF

t. 17-19

Utwór: op. 30 nr 3, Mazurek Des-dur

 do f2-as2 w KF (→Wn)

EZnieU

 do as2-c3 w Wf (→Wa)

EZTU

..

Różnice zakresu widełek  mogą mieć źródło w pisowni [A] – Chopin często pisał te znaki nie­dokładnie, o ramionach różnej długości. Porów­nanie obu źródeł kontrolowanych przez Chopina w obu analogicznych miejscach (tu i w t. 87-89) ujawnia trzy różne zakresy znaków, z których jeden występuje dwukrotnie, w Wf w t. 17-19 i KF w t. 87-89. Biorąc zaś pod uwagę, że znak o takim zakresie można znaleźć w obu miejscach i w obu źródłach, uznajemy go za najbardziej reprezentatywny i podajemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty KF

t. 17-30

Utwór: op. 30 nr 2, Mazurek h-moll

..

W KF obie wskazówki poco a poco cresc. - - - (w t. 17-23 i 25-31) są dopisane ręką Chopina. Oznacza to, że dodano je także w korekcie lub podkładzie Wf. Tak samo w t. 49-55 i 57-63.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty KF