mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności A

t. 6

Utwór: op. 26 nr 1, Polonez cis-moll

 w A (→Wf→Wn1 za 1. razem)

 w Wf (→Wn1) za 2. razem i w Wn2 (→Wn3→Wn4→Wn5)

widełki do końca taktu (koniec pod ostatnią nuta pr.r.)

 w Wa
..

Źródła różnią się zasięgiem widełek . Biorąc pod uwagę różne możliwości interpretacji niezbyt starannie pisanych znaków w A (także w analogicznym t. 31) oraz możliwość Chopinowskiej korekty Wf (przy ponownym wystąpieniu tego taktu w wypisanej repetycji t. 1-12), za potencjalnie odpowiadające zamysłowi Chopina można uznać wszystkie trzy warianty zasięgu tego znaku. W tekście głównym podajemy najbardziej prawdopodobne odczytanie widełek w A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 6

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Bez znaku w AI i Wn2

Akcent długi w Af i Wn1

TGTU

Krótki akcent w Wf (→Wa)

zamiast długiego
..

Krótsze dolne ramię akcentu w Af spowodowało odtworzenie znaku w Wf (→Wa) jako krótkiego. Brak akcentu w Wn2 to zapewne przeoczenie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności A

t. 6-13

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

Podobnie jak w t. 3-4, Chopin z reguły pomija w A znaki chromatyczne przy basowych ósemkach, jeśli wpisane były oktawę wyżej przy jednej z poprzedzających szesnastek. W omawianych taktach dotyczy to f w t. 6, c1 i b w t. 7, g i ges w t. 8, f w t. 9 i 11, B i G w t. 11, B w t. 12 i Ges w t. 13. Notację tę powtórzono dosłownie w Wf i niemal bez zmian w KF (dodany tylko  B w t. 11). W innych wydaniach dodano większość potrzebnych znaków – w Wa1 wszystkie oprócz  Ges w t. 13, a w Wn1 wszystkie oprócz kasowników f w t. 6 i G w t. 11 (w Wn2 uzupełniono pierwszy z nich). Jedynie Wa2 ma w pełni poprawną notację.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Fontany , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 6-11

Utwór: op. 28 nr 9, Preludium E-dur

..

Podobnie jak w Preludium fis nr 8, Chopin uważał, że środkowe nuty triol nie wymagają znaku chromatycznego, jeśli odpowiedni znak był wpisany przed położoną oktawę wyżej nutą górnego głosu. W A (→KF→Wf) i KGS nie ma ani jednego z 8 potrzebnych znaków –  c i d w t. 6, g w t. 7, c w t. 9-10, d w t. 10-11 i  dis w t. 11. W pozostałych wydaniach uzupełniono większość znaków, jednak żadne nie ma w pełni poprawnego tekstu:

  • w Wn1 dodano 6 znaków – pominięto  c w t. 10 i  dis w t. 11;
  • w Wn2 dodano do nich tylko  w t. 11;
  • w Wa1 dodano 5 znaków – pominięto  d w t. 6 i 10 oraz  dis w t. 11;
  • w Wa2 dodano do nich tylko  d w t. 6 i 10.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 6-7

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

 w A

! miniat: wycinek obie pięciolinie.                 EZTU

 w Wf (→Wn,Wa)

EZnieU
..

Widełki  są w A umieszczone bliżej górnej pięciolinii, znajdują się jednak po łukiem l.r. Rodzi to wątpliwość, czy znak należy odnosić raczej do partii prawej ręki czy lewej. Zdaniem redakcji, zakres znaku, odpowiadający dokładnie postępowi g1-b1, wskazuje na pierwszą z tych możliwości. Tego rodzaju wznoszące motywy, najczęściej sekundowe, znajdujemy wielokrotnie w utworach Chopina, a towarzyszące im znaki  były często – tak jak tu – błędnie interpretowane przez sztycharzy pierwszych wydań, por. np. Koncert f op. 21, cz. II, t. 84 czy Preludium a op. 28 nr 2, t. 15-16.
W Wf (→Wn,Wa) widełki umieszczono neutralnie pomiędzy prawą a l.r., ale rozciągnięto na cały, trójnutowy motyw.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności A