mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności A

t. 1-4

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

W figuracjach zawierających interwał oktawy Chopin często zadowalał się umieszczeniem znaku chromatycznego tylko przy pierwszej z nut tworzących ten interwał (por. np. Etiudę As op. 10 nr 10, t. 5-8 czy Balladę F op. 38, t. 48). W Preludium fis takie rozszerzone działanie znaków jest bezwzględnie przestrzeganą regułą – znaków nie ma nawet tam, gdzie są potrzebne dla odwołania uprzedniej alteracji (np. na 2. trzydziestodwójce 3. miary t. 4), a w t. 8 Chopin wręcz skreślił potrzebny znak przy 2. trzydziestodwójce 3. figury. W omawianych taktach, oprócz wspomnianej wyżej sytuacji w t. 4 problem dotyczy 8. trzydziestodwójki 3. grupy w t. 1-2 i 4, 8. trzydziestodwójki 1., 2. i 4. grupy w t. 3 oraz 2. trzydziestodwójki 3. miary t. 3. Notację taką ma A (→KF,Wf→Wa1), natomiast w Wa2, Wn1 i Wn2 dodano większość potrzebnych znaków (odpowiednio 5, 6 i 7 z potrzebnych ośmiu).
Podobnie, bez potrzebnych znaków chromatycznych notowane są również te ósemki l.r., które wypadają oktawę niżej niż opatrzona znakiem chromatycznym pierwsza szesnastka danej figury – patrz t. 3-4.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 2

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

Przed górną nutą oktawy nie ma w A . Oczywistą niedokładność poprawiono w Wn (→Wf→Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 2-6

Utwór: op. 2, Wariacja IV, wersja pierwotna

..

W ApI nie ma bemoli przywracających b3 na końcu t. 2 i 6. Błąd nie ulega wątpliwości – Chopin napisał nad każdą z tych nut "b". W A bemole te są wpisane, nie ma jednak znaków przed 4. nutą 2. i 4. pasażu pr.r., odpowiednio  (h2) i  (b2). Także ta niedokładność nie powoduje wątpliwości tekstowych.
Podobnie w t. 18 i 22.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Niedokładności A

t. 3-4

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk w A

!!!   miniat: nic.                   TGTU = łuk h-c1

Bez łuku w Wn (→Wf→Wa)
..

Łuk, łączący w A 4. miarę t. 3 z akordem na początku t. 4, dotyczył pierwotnej (skreślonej) wersji ostatniej ćwierćnuty t. 3, w której nuta h przydzielona była do l.r. i zapisana na dolnej pięciolinii. Można się w związku z tym zastanawiać, czy w nowej pisowni akordu kończącego t. 3 znak ten miał również mieć zastosowanie. Ponieważ jednak Chopin łuku nie skreślił, uwzględniamy go w tekście głównym, dostosowując jedynie jego kształt do aktualnej notacji. Pominięcie łuku w wydaniach wydaje się jednak zrozumiałe wobec opisanej niejasności.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Błędy Wn , Niedokładności A

t. 3-5

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

Łuk Afrag

!!!   miniat: taka jak w komentarzu.                    EZnieU

Łuk A1

EZnieU1 tylko drugi (t. 4-5)

2 łuki, alternatywna propozycja redakcji

EZnieU1 oba

Łuk Wf1 (→Wa)

EZnieU2 dolny

Łuk Wf2

EZTU

Łuk Wn

EZnieU2 górny
..

Porównanie wszystkich analogicznych miejsc (t. 3-5, 27-29 i 59-61), a także zbliżonych motywów w t. 7, 11 i analog. prowadzi do następujących wniosków:

  • początek łuku Afrag jest najprawdopo­dob­niej zapisany niedokładnie – łuk ma obejmować także szesnastkę, jak w t. 11. Podobnie niedokładny jest zapewne łuk Wn;
  • brak łuku w t. 3-4 to niewątpliwe prze­ocze­nie w A1. Chopin miał tu prawdo­po­dobnie na myśli 2 łuki jak w t. 27-29;
  • łuk Wf1 (→Wa) to zniekształcony łuk A1, co Chopin skorygował w Wf2.

W tekście głównym podajemy wersję Wf2, którą można także uważać za interpretację konteks­to­wą Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności A