Zagadnienia : Błędy KF

t. 4-5

Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll

Rozdzielone łuki w A

! miniat: wycinek, 3. miara t. 4 i 2 miary t. 5, tylko górna 5-linia.                 tr = EZTU 1-4 + EZnieU1 lewy koniec t. 5
red = EZTU 1-4 + EZTU lewy koniec t. 5

Ciągły łuk w KF (→Wn) i Wf (→Wa)

EZnieU t. 1-4 + lewy koniec t. 5

..

A ma łuk nad t. 1-4 i drugi, który odczytany dosłownie rozpoczyna się od 2. ósemki t. 5. Nic nie wskazuje zatem, by Chopin chciał je połączyć, toteż odczytanie zarówno KF, jak i Wf musi być uznane za błędne (kopista za przypadkowe uznał zresztą także podziały łuku w t. 7-8 i 8-9). Przyjmujemy ponadto, że początek łuku w t. 5 jest w A niedokładny i interpretujemy go jako biegnący od 1. ósemki. Jest to uzasadnione tym, że w kilku innych sytuacjach Chopin utożsamiał łuk rozpoczynający się między 1. a 2. ósemką z łukiem biegnącym wyraźnie od 1. ósemki, np. t. 1 i 9 czy 29 i 31. Patrz też uwaga do t. 54-55.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładne łuki A , Błędy KF

t. 4

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

..

W KF nie ma znaku chromatycznego przed 2. szesnastką 3. grupy. Struktura figuracji i  dwie nuty dalej, a także analogiczny t. 20 pozwoliły adiustatorowi Wn zorientować się w pomyłce kopisty i dodać .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KF

t. 4

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

..

A (→Wf) ma ostrzegawczy  przed 7. szesnastką l.r., as1. Znak został pominięty w KF (→Wn1), natomiast Wa i Wn2 mają tu bemole zarówno w lewej jak i pr.r. Oba znaki uwzględniamy także w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Błędy KF

t. 5

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

W KF (→Wn1) ostatnie dwie szesnastki tego taktu zostały omyłkowo przepisane z następnej grupy (3. i 4. szesnastka t. 6). Błąd poprawiono w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KF

t. 5

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Źródła różnią się notacją znaków chromatycznych na 1. i 4. szesnastce ostatniej grupy. Ze względu na regularność figuracji można przyjąć, że Chopin miał na myśli his2-dis3 i dis3-fis3. Gdy grupa ta jest zapisana bez przenośnika oktawowego, tekst nie wymaga żadnych znaków i taką notację widzimy w Wf. W pozostałych źródłach użyto przenośnika oktawowego (tak jak w tekście głównym), co rodzi potrzebę sprecyzowania zapisu:

  • W KF (→Wn1) ostatnia tercja wpisana jest na błędnej wysokości, tak więc problem dotyczy tylko 1. tercji, przed którą nie ma żadnych znaków.
  • W Wa1 również nie ma znaków przed 1. tercją, dodano natomiast krzyżyki przed obiema nutami ostatniej tercji. Jest to niewątpliwie pomyłka, gdyż  przy dis3 ma sens tylko przed 1. tercją. W Wa2 (→Wa3) nie przeniesiono dotyczącego dis3, dodano jednak przed his2.
  • Wn2 (→Wn3) ma notację zgodną ze współczesnymi standardami, przyjętą także w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Błędy KF