Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 1-2

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

..

W A (→WfWa,Wn1Wn2) przed górnymi nutami na ostatniej szesnastce każdej grupy (h1) widnieją kasowniki. Nieuzasadnione znaki usunięto w Wn3 (→Wn4). Por. t. 4 i 12 oraz 37-39.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy

t. 1

Utwór: op. 10 nr 9, Etiuda f-moll

Bez tytułu i dedykacji w AI

!!!     miniat=pusty pasek (patrz następny wariant); klisz pusta

w A (interpretacja kontekstowa)

w Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta) !!!UWAGA!!!  miniatury w tym i dalszych wariantach jak w poprzednich etiudach

w Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

w Wn

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze i na kliszy

w Wa3

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w dwóch rządkach na kliszy

w Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 2 rządkach na kliszy

..

W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 1

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

w A

!!!    miniat: pasek tekstowy "Etude Nro 8" krojem tytułowym.     To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji

w Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta) !!!UWAGA!!!  miniatury w tym i dalszych wariantach jak w poprzednich etiudach

w Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

w Wn

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze, a jednym na kliszy

w Wa3

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w jednym rządku na kliszy

w Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 1 rządku na kliszy

..

W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 1-4

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Bez pedalizacji w A

!!!   miniat:  t. 3 i początek t. 4, tylko dolna 5-linia, bez pr.r., z numerem t. 3, ścieśnione.      Tu pusta klisza 

Pedalizacja w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!     TGTU bez gwiazdki w nawiasie w t. 3

Wn3 (→Wn4)

!!!     TGTU, ale bez gwiazdki w t. 4 i nawiasu w t. 3 (ale gwiazdka w t. 3 zostaje)

Wariantowa propozycja redakcji

!!!!      TGTU

..

Pedalizacja tych taktów dodana została przez Chopina w trakcie korekty Wf (→Wn,Wa). Redakcja ma wątpliwości, czy moment zdjęcia pedału w t. 4 został prawidłowo oznaczony (ze względów harmonicznych). Dlatego proponujemy nieco wcześniejsze puszczenie pedału. Zapewne podobnie rozumował adiustator Wn3 (→Wn4), przenosząc znak  na koniec t. 3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 1-8

Utwór: op. 42, Walc As-dur

Bez łuków w Wf0 (→Wf,Wa,Wn1)

TGTU, miniatura - najlepiej do połowy 2. taktu (odpowiednio ściśnięte)

Łuki Wn2 (→Wn3)

łuki przetrzymujące do ósmego taktu, min. - najlepiej do poł. 2 taktu (odpowiednio ściśnięta)

..

W Wn2 (→Wn3) dodano dowolnie łuki przetrzymujące półnuty es1. Pisownia taka wyraźniej przekazuje ideę ciągłego, ośmiotaktowego trylu, którą Chopin niewątpliwie miał na myśli. W tekście głównym pozostawiamy jednak niebudzącą wątpliwości notację źródeł. O tym, że obie te pisownie znaczą to samo, przekonują różne autentyczne zapisy czterotaktowego trylu w Walcu Des op. 64 nr 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn