Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 1

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez palcowania w Ao i Wf (→Wa)

!!!     miniat: ten akord + 1 szesnastka przed i po, tylko górna 5-linia.        Tu pusta klisza

1-2 w Wn

!!!    po prawej od kwarty, '2' na polu c2, '1' na linii g1.

..

Dodatkowe palcowanie, występujące tylko w Wn, jest prawdopodobnie dodatkiem adiustatora, choć jako niewątpliwie poprawne mogłoby być dopisane przez Chopina. Ktokolwiek dokonał uzupełnienia, zauważył przypuszczalnie, że dopiero kwarta a1-d2 jest pierwszym dwudźwiękiem, w którym istnieje realna możliwość zastosowania innych palców niż 1-2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 1-5

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

Przed ostatnią szesnastką t. 1 Wf (→Wa2) ma niewątpliwie autentyczny, ostrzegawczy . Adiustatorzy Wn i Wa3 (→Wa4) dodali go również w t. 5. Zdaniem redakcji znaki te są w tak regularnej figuracji niepotrzebne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 1

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

w A

!!!    miniat: pasek tekstowy "Etude Nro 12" krojem tytułowym.     To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji

w Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta) !!!UWAGA!!!  miniatury w tym i dalszych wariantach jak w poprzednich etiudach

w Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

w Wn

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze, a jednym na kliszy

w Wa3

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w jednym rządku na kliszy

w Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 1 rządku na kliszy

..

W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 1

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

w A (interpretacja kontekstowa)

w Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta) !!!UWAGA!!!  miniatury w tym i dalszych wariantach jak w poprzednich etiudach

w Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

w Wn

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze, a jednym na kliszy

w Wa3

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w jednym rządku na kliszy

w Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 1 rządku na kliszy

..

W A tej Etiudy Chopin wpisał zamiast tytułu jedynie kolejny numer w ramach opusu, co oczywiście nie oznacza chęci zrezygnowania z nazwy Etude, użytej w autografach innych etiud (nr 5-8 i 12). W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 1

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

Klinik w A (→Wf)

!!!    miniat: ten akord, tylko górna 5linia, bez oznaczeń pod.        TGTU

Kropka w Wn i Wa

..

Klinik A (→Wf) został w pozostałych wydaniach odtworzony jako kropka staccato. Nie jest jasne, jak doszło do powstania tej różnicy, ale też nie ma to większego znaczenia dla ustalenia tekstu Etiudy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Kliniki