mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 1

Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

w A (zapis dosłowny)

!!!    miniat: pasek tekstowy krojem tytułowym.  tr="Nro 10",    red="Etude Nro 10"       To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji

w Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta) !!!UWAGA!!!  miniatury w tym i dalszych wariantach jak w poprzednich etiudach

w Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

w Wn

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w jednym rządku na kliszy

w Wa3

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w jednym rządku na kliszy

w Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w jednym rządku na kliszy
..

W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 1-2

Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur

9 łuków w A (→Wf)

!!!   miniat: t. 2, tylko górna 5-linia, z numerem taktu.     TGTU

11 łuków w Wn i Wa

!!!     TGTU + 2 dalsze analogicznie

Bez łuków – alternatywna propozycja redakcji

!!!     Tu pusta klisza 
..

Nie jest jasne, jak należy traktować widoczne w źródłach krótkie, dwuósemkowe łuki. Nie budzą one wątpliwości w A, w którym są zgodne z akcentami nad każdą sekstą. Jednakże po usunięciu w korekcie Wf (→Wn,Wa) większości akcentów łuki te wydają się nie odpowiadać nowej akcentacji. Pozostawienie ich mogło być więc kompromisem, mającym na celu uniknięcie dodatkowej, dużej komplikacji korekty. Z drugiej strony nie można wykluczyć, że Chopin usunął akcenty nie po to, by zmienić ich układ, lecz by uniknąć przesady wynikającej z podwójnych oznaczeń. Nie mając zatem zupełnej pewności co do intencji Chopina, proponujemy wersję bez łuków jako zalecaną alternatywę dla tekstu głównego pochodzącego z A (→Wf).
W Wn i Wa do autentycznych łuków dodano jeszcze dwa w 2. połowie t. 2, co nie wpływa na wykonanie, gdyż omawiane łuki w każdym przypadku należy uważać za podane na wzór i obowiązujące w t. 1-4 (w A) lub 1-8 (wydania).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 1

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

w AI

!!!    miniat: pasek tekstowy krojem tytułowym.   "[Etude]"       To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji

w Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta)   Miniatury tego i następnych wariantów brać z innych etiud (z pierwszej)

w Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

w Wn1

Wn1a (→Wn2→Wn3→Wn4→Wn5)

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze i na kliszy

w Wa2 (→Wa3)

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w dwóch rządkach

w Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 2 rządkach
..

W AI Chopin nie wpisał tytułu utworu, trudno jednak sądzić, by w sierpniu 1832 r., na etapie kompletowania całego op. 10 mógł choćby rozważać możliwość nazwania go inaczej niż Etude. Przekonania tego nie osłabia fakt, iż na końcu autografu edycyjnego Etiudy E nr 3 Chopin do identyfikacji następnej etiudy w zbiorze używa jej określenia tempa-charakteru il presto con fuoco. W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 1

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

AI

!!!    miniat: pasek tekstowy krojem tytułowym.   "Etude"       To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji

 A

!!!    miniat: pasek tekstowy "[Etude] Nro 3" krojem tytułowym.     To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji

Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta) !!!UWAGA!!!  miniatury w tym i dalszych wariantach jak w poprzednich etiudach

Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

Wn1   

!!!    to, co Wn (wariant 32), ale J (Liszt)

Wn1a (→Wn2→Wn3→Wn4→Wn5)

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze, a jednym na kliszy

Wa2 (→Wa3)

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w jednym rządku na kliszy

Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 1 rządku na kliszy
..

W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 1

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

Tytuł w AI i KDP

!!!   miniat: według klisz i wzorca w Wf

Tytuł i dedykacja w A

Tytuł i dedykacja w Wn1 (→Wn1a)

Tytuł i dedykacja w Wn2 (→Wn3)

!!!!    niestety nie zauważyłem akcentu nad pierwszym 'E' w ETUDE. Trzeba zmienić kliszę (i miniaturę)

Tytuł i dedykacja w Wf

Tytuł i dedykacja w Wa1 i Wa3

Tytuł w Wa2

Propozycja redakcji
..

W tekście głównym podajemy tytuł i dedykację zgodnie ze stroną tytułową całego opus w A (rozwijamy użyte w A skróty Mme i Csse) i Wf. Poszczególne etiudy opatrzone są w A (→Wn) i Wf dodatkowym tytułem Etude z odpowiednim numerem porządkowym, co oddajemy przez numer poprze­dza­jący tekst nutowy. W Wa numeracja uwzględnia 12 Etiud op. 10, tak więc etiuda ta ma nr 13.
W Wn i Wa w tytule podano liczbę etiud w całym op. 25, co mogło się wiązać z dokonanym w tych wydaniach podziałem całości opusu na dwa zeszyty po 6 etiud. Nic nie wskazuje, by Chopin uważał tę informację za istotną, choć w innych opusach obejmujących grupy utworów (Mazurki, Nokturny, Polonezy, Preludia, Walce) na ogół wskazywał liczbę utworów.
W Wa2 pominięto dedykację, gdyż indywidualną stronę tytułową zastąpiono zbiorczą, wspólną dla wszystkich utworów Chopina opublikowanych przez Wessla; w Wa3 dedykację dodano nad tekstem nutowym 1. strony.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Dedykacje , Adiustacje Wn , Skreślenia A