mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wn

t. 1

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

Sztycharz Wn pomylił kolejność cyfr w oznaczeniu metronomu, umieszczając "48" zamiast "84".

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Tempa metronomiczne

t. 1

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

Jako ostatnią nutę l.r. Wn1 ma błędnie c. Oczywistą pomyłkę poprawiono w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 1-5

Utwór: op. 28 nr 5, Preludium D-dur

Pedalizacja w A, interpretacja kontekstowa

Pedalizacja w KF

EZnieU1

Pedalizacja w Wf (→Wa)

EZnieU2

Pedalizacja w Wn

EZnieU3
..

Różnice między źródłami to wynik błędów i niedokładności zarówno kopisty, jak i sztycharzy Wf i Wn. Problemy z odczytaniem i interpretacją A spowodowane jednak były między innymi gęstym zapisem, bez odstępów pomiędzy systemami – na dopisywane później oznaczenia pedalizacji właściwie nie ma w A miejsca, co spowodowało nie zawsze dokładne ich umiejscowienie. Interpretacja A podana w tekście głównym koryguje położenie znaków  w t. 1-2 i 5 – naszym zdaniem są one w A umieszczone przed nutami, których dotyczą, czyli A (por. oznaczenia w analogicznych figurach w t. 3-4) lub D. Odpowiednio przesuwamy też poprzedzające je znaki . Patrz też t. 17 i 18-20.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KF , Niedokładności A

t. 1-2

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

Akcenty długie w A (→KF), interpretacja kontekstowa

4 krótkie akcenty w Wf

w t. 1 

Bez znaków w Wn

3 pionowe akcenty w Wa

nad nutami, 1. 2. i 4. w t. 1
..

Zapisanych w A (→KF) akcentów długich nie odtworzono poprawnie w żadnym z wydań. Zarówno skrócenie znaków w Wf, jak i pominięcie ich w Wn mogło wiązać się z bardzo ciasnym i nie zawsze racjonalnym rozplanowaniem pionowym tekstu. Zmiana kroju akcentów w Wa to charakterystyczna dla tego wydania adiustacja, a pominięcie trzeciego znaku – przeoczenie.
W tekście głównym uwzględniamy – w przeciwieństwie do Wf – akcenty także w t. 2, oznaczonym w rękopisach jako powtórzenie t. 1. Kwestia ta w ogólności jest niejednoznaczna, np. określenia tempa-charakteru oczywiście nie należy powtarzać, ale łuki i pedalizację, które są kontynuowane w następnych taktach – niewątpliwie tak. W przypadku akcentów obie możliwości są w tym kontekście właściwie równoznaczne – znaki podane są tu jako wzór i należy je stosować także w następnych taktach, tak iż liczba explicite podanych akcentów (4 lub 8) nie ma znaczenia (por. np. akcenty na początku Preludium h nr 6 czy Etiudy C op. 10 nr 1).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wa , Błędy Wn

t. 1

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

Kropka staccato w A (→KF)

!!!   miniat: wycinek nieduży, tylko dolna 5-linia.               EZTU

Bez znaku w Wf (→Wa) i Wn
..

W tekście głównym uwzględniamy kropkę staccato umieszczoną w A dość wysoko nad 1. ósemką i być może dlatego przeoczoną w Wf (→Wa). Czy kropkę przepisano w KF, na zachowanej fotografii trudno stwierdzić z całą pewnością. Zdaniem redakcji możliwe, że znajduje się ona pomiędzy liniami dodanymi, słabo widoczna z powodu przebijającego z odwrotnej strony wiązania t. 41.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wn