Wa1
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zrewidowany nakład Wn1
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zadiustowany nakład Wa1a
Wa1a - Poprawiony nakład Wa1
porównaj
  t. 1-5

Pedalizacja w A, interpretacja kontekstowa

Pedalizacja w KF

EZnieU1

Pedalizacja w Wf (→Wa)

EZnieU2

Pedalizacja w Wn

EZnieU3

Pedalizacja tych taktów nie została jasno i precyzyjnie zapisana w żadnym ze źródeł. Złożyło się na to kilka przyczyn:

  • Niedokładność A – kolejne linijki tekstu są w tym Preludium wpisane bez odstępu, przez co na dopisane później oznaczenia pedalizacji nie było miejsca. Tam gdzie znaki  wypadały pod najniższymi nutami l.r., w t. 1 i 2, D w t. 5, dla uniknięcia zbitek z wiązaniem czy laseczką Chopin wpisywał przed tymi elementami. Odczytane dosłownie, zgodnie z zasadą pionowego przyporządkowania znaków, wypadają one już pod poprzednimi szesnastkami. Odpowiednio wcześniej umieszczone są także poprzedzające je znaki . Właściwą interpretację znaków wskazuje jednoznaczna notacja analogicznych figur w t. 3-4, a także sens harmoniczny (ostatnia szesnastka t. 4 należy jeszcze do akordu dominanty).
  • Niedokładności w odczytaniu lub błędy w interpretacji zapisu A przez Fontanę i sztycharza Wf. W przypadku KF za błąd interpretacji trzeba paradoksalnie uznać zbyt dosłowne odtworzenie pisowni A – kopista miał miejsce na wpisanie znaków pod właściwymi nutami, ale umieścił je przed nimi (zgodnie z A), co utrudniło zadanie sztycharzowi Wn (patrz niżej). Kopista powiększył też odstępy między znakami  a , co na końcu t. 2 i na początku t. 4 przesunęło gwiazdki  o szesnastkę wcześniej. W Wf zbyt wcześnie umieszczono oba znaki w t. 1 oraz  na końcu t. 4.
  • Błędy (pominięto końcową parę znaków w t. 4) i adiustacje Wn, w którym usiłowano dopasować oznaczenia do wyraźnych struktur rytmicznych, np. grup objętych jednym wiązaniem czy taktów (częsta praktyka w wydawnictwach Breitkopfa i Härtla).

Patrz też t. 17 i 18-20.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf, Błędy Wn, Adiustacje Wn, Niedokładności KF, Niedokładności A

notacja: Pedalizacja

Przejdź do tekstu nutowego

.