mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 7

Utwór: op. 28 nr 9, Preludium E-dur

fis w A (→KF), odczyt dosłowny

!!!   miniat: 2. połowa taktu, wycinek, tylko górna 5-linia.                         EZnieU : tr tylko bemol des1;               red = 2 bemole pr.r.

f w Wf (→Wa) , Wn i KGS

tr = EZTU 2 kaso l.r. + kaso przed 2. ósemką pr.r. (f) + EZnieU1 bemol i kaso z akordu pr.r.;                      red = EZTU wszystkie znaki na tej mierze
..

Odczytany dosłownie akord na 3. mierze taktu brzmi w A (→KF) Fis1-Fis-b-des1-fis1, co daje akord Ges-dur (Fis-dur), który mógłby być częścią tego postępu harmonicznego. Chopin jednak z reguły unikał tego rodzaju nienaturalnej ortografii, toteż najprawdopodobniej przeoczył tu kasowniki obniżające wszystkie nuty fis na f. Uzupełniono je zarówno w Wf (→Wa), jak i Wn, a kompozytor nie zakwestionował drukowanych kasowników w żadnym z trzech egzemplarzy lekcyjnych zawierających pochodzące od niego adnotacje.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Adiustacje Wf

t. 8

Utwór: op. 28 nr 9, Preludium E-dur

..

W A (→KF,Wf→Wa1) i KGS nie ma  obniżającego h na b. Oczywistą w tym kontekście pomyłkę Chopina poprawiono w Wn i Wa2. O tym, że Chopin był przekonany o występowaniu b w poprzedzającej części taktu, świadczą wpisane w A kasowniki przed nutami H1 i h na 4. mierze taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 9-13

Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur

..

W KG (→Wn1), Wf i Wa nie ma kasowników podwyższających ces na c w t. 9 i 13 oraz ces1 na c1 w t. 12. Są to oczywiste niedopatrzenia Chopina, a znaki zostały dopisane w WfD (w t. 9) oraz WfJ i WfS (wszystkie).
W Wn1 pominięto ponadto podwyższający ces1 na c1 w t. 10. Wn2 (→Wn3) ma poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Dopiski WfD , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Dopiski WfS , Dopiski WfJ

t. 9

Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll

..

W A (→KF,Wf) nie ma  obniżającego dis2 na d2. Chopinowską niedokładność poprawiono w Wa i Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 11

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

..

W 2. połowie taktu jedynym znakiem chromatycznym w partii pr.r. jest w KG, Wf i Wa1 podwyższający d3 na dis3. Notacja ta, choć niedokładna, determinuje także brzmienie 6. i 10. szesnastki 2. połowy taktu jako dis2 i dis1. Nic natomiast nie wskazuje na pod­wyż­szenie 3., 7. i 11. szesnastki, które należałoby w tej sytuacji odczytywać jako f3, f2 i f1. Wersja ta jest jednak nie do pomyślenia w tym kontekście melo­dyczno-harmonicznym – użycie gis jako opóźnienia kwinty akordu H7 wymaga fis (ewentualnie fisis) jako rozwiązania. Krzyżyki podwyższające omawiane nuty na fis3, fis2 i fis1 dodano w Wn i późniejszych Wa (w Wa2 bez przed 11. szesnastką). Por. t. 75.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KG