mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 11

Utwór: op. 28 nr 9, Preludium E-dur

..

W całym takcie w A (→Wf) i KGS nie ma żadnych znaków chromatycznych w partii l.r. Oczywistą niedokładność Chopina poprawił Fontana w KF (→Wn), dodając kasowniki obniżające Gis1-Gis na G1-G i Dis1-Dis na D1-D. Identyczne uzupełnienie wprowadzono w Wa. Znaki dopisano również w WfD.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Fontany , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 12

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

Akord w A

!!!   miniat: ten akord (lub pauza), tylko dolna 5-linia.      Tu tr=G-d-f-b z arpeggiem, ćwierćnuta (i potem pauza ćwierćnutowa);       red=to samo tylko z kasownikiem przed h.

Pauza w Wf (→Wn,Wa)

!!!     TGTU
..

Akord, rozpoczynający takt w A, zapisany jest bez  przed najwyższą nutą, co jest oczywistym przeoczeniem. Chopin zrezygnował z tego akordu, korygując Wf (→Wn,Wa). Ślady jego usuwania – wraz z arpeggiem – są wyraźnie widoczne w późniejszych egzemplarzach Wf. Por. t. 13.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 12

Utwór: op. 25 nr 11, Etiuda a-moll

..

W KG i Wf brak  podwyższającego g1 na gis1. To oczywiste przeoczenie poprawiono w Wn i Wa. Podobnie w t. 76.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KG

t. 12

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. IV

..

W KG (→Wn) i Wf1 (→Wf2→Wa1) nie ma kasowników podwyższających 10. ósemkę na des1(2), co w tym kontekście jest oczywistym przeoczeniem. Znak w pr.r. został dodany w korekcie Wf3 (→Wf4,Wf5), a w Wf5 dodano też  w l.r. Kasownik w partii pr.r. znajduje się także w Afin, w którym ze względu na skrótowy sposób zapisu l.r. odnosi się do obu rąk.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf , Niedokładności KG , Niedokładności A

t. 12-14

Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll

Bez znaków w A (→KF→Wn1)

!!!   miniat: wycinek, t. 12 i 2 miary 13, obie pięciolinie.            Tu bez kliszy 

Kasowniki w Wf (→Wa), Wn2 (→Wn3) i KGS

6 kaso C w obu rękach
..

Wersja A (→KF→Wn1), w której te trzy takty oparte są na akordzie zmniejszonym cis-e-g, jest najprawdopodobniej efektem przeoczenia przez Chopina kasowników obniżających cis na c (w różnych oktawach). O prawidłowości wersji Wf (→Wa) świadczą przede wszystkim trzy egzemplarze lekcyjne z wyraźnymi śladami opracowywania utworu z Chopinem, w których akord C-dur jako podstawa harmoniczna tych taktów nie został zakwestionowany, a ponadto także KGS, pisana wszak przez osobę nie tylko bliską Chopinowi, ale będącą świadkiem procesu tworzenia cyklu Preludiów.
Kasowniki widoczne w KF to pochodzący z lat siedemdziesiątych XIX w. dopisek H. Scholtza. Zmiana wprowadzona w Wn2 mogła zostać zaczerpnięta z Wf lub być wynikiem trafnej analizy struktury harmonicznej utworu przez adiustatora.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Obce dodatki w rękopisach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Adiustacje Wf , Ostatni znak przykluczowy