Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 1

Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur

Tytuł i dedykacja w KG

!!!    jak war 22 poprzednich etiud, tylko 9me Etude   i numer 9 przed nutami

Tytuł i dedykacja w Wn1

!!!    ten i następne warianty ściśle wg Etiudy As ze zmianą numeru, gdzie występuje (zamiast 1re ma być 9me, a zamiast I – IX, zamiast 13 – 21). 

Tytuł i dedykacja w Wn2 (→Wn3)

Tytuł i dedykacja w Wf

Tytuł i dedykacja w Wa1 i Wa3

Tytuł w Wa2

Propozycja redakcji

..

W tekście głównym podajemy tytuł i dedykację zgodnie ze stroną tytułową całego opus w KG i Wf.
Patrz Etiuda As nr 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 4

Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur

..

Ostrzegawczy  przed ces1, niewątpliwie w tym kontekście uzasadniony, dodano tylko w Wn i Wa3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 9-13

Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur

..

W KG (→Wn1), Wf i Wa nie ma kasowników podwyższających ces na c w t. 9 i 13 oraz ces1 na c1 w t. 12. Są to oczywiste niedopatrzenia Chopina, a znaki zostały dopisane w WfD (w t. 9) oraz WfJ i WfS (wszystkie).
W Wn1 pominięto ponadto podwyższający ces1 na c1 w t. 10. Wn2 (→Wn3) ma poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Dopiski WfD , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Dopiski WfS , Dopiski WfJ

t. 12

Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed es. Znak dodano już w Wn1 i powtórzono w Wa3. W Wn2 (→Wn3) dodano jeszcze  przed ges.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 15-17

Utwór: op. 25 nr 9, Etiuda Ges-dur

 w KG

!!!   miniat: 2. połowa t. 15, t. 16 i 1. ósemka t. 17, tylko górna 5-linia.     Tu początek jak TGTU, koniec przed 2. ósemką t. 17 (przecina piano)

 w Wf i Wa

!!!    tylko cały t. 16

 w Wn1

!!!    jak war 11, tylko początek wcześniej – od 3. ósemki

 w Wn2 (→Wn3)

!!!      początek jak Wn1, koniec jak TGTU

 proponowane przez redakcję

..

Widełki  zapisane w KG są z pewnością zbyt długie – doprowadzenie diminuenda o jedną ósemkę poza umieszczone na początku nowej frazy  jest nie do zrealizowania w uchwytny brzmieniowo sposób (por. Etiudę a nr 11, t. 16). Dlatego w tekście głównym kończymy znak jeszcze w t. 16, zgodnie z Wf, Wa i Wn2 (→Wn3). Natomiast oba potencjalnie autentyczne momenty rozpoczęcia znaku – w KG oraz w Wf i Wa – są zdaniem redakcji jednakowo uzasadnione muzycznie. Nieznaczne przesunięcie początku  w Wn to typowa dla tego wydania niedokładność – dopasowanie zakresu znaku do struktury rytmicznej (najczęściej do wiązań).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niedokładności KG