Zagadnienia : Obce dodatki w rękopisach

t. 9

Utwór: op. 29, Impromptu As-dur

..

Przed ostatnim c3 pr.r. w A jest kasownik dopisany obcą ręką. Znak wydrukowano w Wn1, a usunięto w Wn2 (→Wn3Wn4). Nie ma go w Wf ani Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn , Obce dodatki w rękopisach , Znaki ostrzegawcze

t. 9-33

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

W całej drugiej linijce A nie ma przenośników oktawowych – brak dokończenia znaku w t. 9 i całości w t. 14-17. Podobnie, przejście do nowej linii spowodowało błąd w t. 31-33, w których również brak dokończenia przenośnika z t. 30. Fontana zauważył i poprawił tylko ostatnie z tych przeoczeń, ale w KF przenośnik dopisany został ołówkiem także w t. 14-17, przypuszczalnie przez sztycharza Wn1 (dopisku tego, jako należącego już raczej do Wn1, w transkrypcji KF nie uwzględniamy). W wydaniach wszystkie błędy poprawiono, w Wf być może z polecenia korygującego je Chopina.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Obce dodatki w rękopisach , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Fontany

t. 9

Utwór: op. 30 nr 1, Mazurek c-moll

Bez znaku w KF i Wf (→Wa)

 przed c2 w Wn

EZnieU (dodać)

..

Ostrzegawczy  dopisany ołówkiem w KF to dzieło adiustatora Wn1, więc nie włączamy go do tekstu kopii. Znak uwzględniono tylko w Wn.
Tak samo w t. 45.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Obce dodatki w rękopisach

t. 12

Utwór: op. 29, Impromptu As-dur

..

Dodajemy ostrzegawcy kasownik przy f2 na 4. ósemce taktu. Znak dopisano obcą reką w A i umieszczono w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn , Obce dodatki w rękopisach , Znaki ostrzegawcze

t. 12-14

Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll

Bez znaków w A (→KFWn1)

!!!   miniat: wycinek, t. 12 i 2 miary 13, obie pięciolinie.            Tu bez kliszy 

Kasowniki w Wf (→Wa), Wn2 (→Wn3) i KGS

6 kaso C w obu rękach

..

Wersja A (→KFWn1), w której te trzy takty oparte są na akordzie zmniejszonym cis-e-g, jest najprawdopodobniej efektem przeoczenia przez Chopina kasowników obniżających cis na c (w różnych oktawach). O prawidłowości wersji Wf (→Wa) świadczą przede wszystkim trzy egzemplarze lekcyjne z wyraźnymi śladami opracowywania utworu z Chopinem, w których akord C-dur jako podstawa harmoniczna tych taktów nie został zakwestionowany, a ponadto także KGS, pisana wszak przez osobę nie tylko bliską Chopinowi, ale będącą świadkiem procesu tworzenia cyklu Preludiów.
Kasowniki widoczne w KF to pochodzący z lat siedemdziesiątych XIX w. dopisek H. Scholtza. Zmiana wprowadzona w Wn2 mogła zostać zaczerpnięta z Wf lub być wynikiem trafnej analizy struktury harmonicznej utworu przez adiustatora.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Obce dodatki w rękopisach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Adiustacje Wf , Ostatni znak przykluczowy