Zagadnienia : Obce dodatki w rękopisach

t. 1

Utwór: WN 55, Walc f-moll

..

Określenie gatunkowe Valse zapisane zostało przez Chopina w AR, AE, AG. Dodatkowo, zapisane obcą ręką:
- ołówkiem w AR: Valse Oeuvres posthumes op. 70 no 2
- ołówkiem w AGValse en fa min.

Określenie Valse zanotowane jest również w KC i KY, natomiast nie mają go AO, AK i KX

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach

t. 5-13

Utwór: op. 30 nr 2, Mazurek h-moll

..

W t. 5 i 13, w tekście głównym dodajemy ostrzegawczy  przed G w basie i g1 w pr.r. Ten drugi znak dodano również w obu taktach w Wn (dopisany kredką w KF), a w t. 5 także w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Obce dodatki w rękopisach

t. 7

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed na 2. ósemce. Znak dopisany jest ołówkiem także w KF, jest to jednak dopisek Hermanna Scholtza, późniejszego właściciela rękopisu. W Wn, które również ma ten , widać, że został on dodany w korekcie druku, gdyż nie przewidziano na niego miejsca przy rozplanowywaniu tekstu. Jest to więc adiustacja wydawcy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Obce dodatki w rękopisach

t. 7-15

Utwór: op. 30 nr 4, Mazurek cis-moll

..

W tekście głównym dodajemy znaki ostrzegaw­cze – kasowniki przed a1 w t. 7 i 15 oraz przed h1 w t. 13. Zostały one już w KF dopisane przez adiustatora Wn, który dodał jeszcze przed a2 w t. 9.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Obce dodatki w rękopisach

t. 8

Utwór: op. 29, Impromptu As-dur

..

Dodajemy bemol ostrzegawczy przy b2. Znak dopisano obcą ręką w A i wydrukowano w Wn.
Jest to pierwszy z kilkunastu znaków dopisanych w A przez sztycharza lub adiustatora Wn. Uzupełnienia mają charakter wyrywkowy – wprowadzono je jedynie na 1., 5. i 6. stronie zapisu nutowego. Część dodatków (np. bemol w omawianym takcie) to uzasadnione przebiegiem muzycznym znaki ostrzegawcze, niektóre jednak są albo niepotrzebne (np. w t. 104), albo rażąco błędne (t. 103 i 106).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach , Znaki ostrzegawcze