Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 1, t. 1-24
s. 1, t. 1-24
s. 2, t. 25-39
s. 3, t. 40-50
s. 4, t. 51-62
s. 5, t. 63-77
s. 6, t. 78-91
s. 7, t. 92-103
s. 8, t. 104-113
s. 9, t. 114-126
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie


  t. 13

e1 w partii solowej w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: pół taktu, tylko dolna 5-linia.               EZnieU (duża główka e1 na dolnej)

e1 w partii orkiestry proponowane przez redakcję

na miniaturze ESTU + EZnieU1 (mała główka e1 na dolnej pięciolinii)                           klisza EZTU (drobna ósemka na górnej)

Zdaniem redakcji, nuta e1 w 1. ósemce górnego głosu miała być w intencji Chopina wydrukowana drobniejszą czcionką jako należąca tylko do partii orkiestry (dla uniknięcia niejasności w tekście głównym przenosimy ją na górną pięciolinię). Przemawiają za tym następujące argumenty:
  • jest rzeczą naturalną, że rysunek akompaniamentu zostaje wyraźnie nakreślony od 1. figury; rozpoczęcie linii górnego głosu od e1 opóźnia i utrudnia ukształtowanie się charakterystycznego, falującego motywu;
  • przyjęta przez nas do tekstu głównego wersja bez e1 występuje w analogicznym t. 54;
  • tam, gdzie partia solowa rozpoczyna się lub kończy, nadanie pewnym nutom niewłaściwej wielkości zdarzyło się sztycharzom kilkakrotnie, np. w cz. I, t. 486 i 671. 

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf

notacja: Wysokość

Brakujące oznaczenia na źródłach: Wf1, WfS, WfD, WfJ, WfH, Wn1, Wn2, Wn3, Wa3, Wa1, Wa2, WfFo, Wn2a