Wn1
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 13

e1 w partii solowej w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: pół taktu, tylko dolna 5-linia.               EZnieU (duża główka e1 na dolnej)

e1 w partii orkiestry proponowane przez redakcję

na miniaturze ESTU + EZnieU1 (mała główka e1 na dolnej pięciolinii)                           klisza EZTU (drobna ósemka na górnej)

Zdaniem redakcji, nuta e1 w 1. ósemce górnego głosu miała być w intencji Chopina wydrukowana drobniejszą czcionką jako należąca tylko do partii orkiestry (dla uniknięcia niejasności w tekście głównym przenosimy ją na górną pięciolinię). Przemawiają za tym następujące argumenty:
  • jest rzeczą naturalną, że rysunek akompaniamentu zostaje wyraźnie nakreślony od 1. figury; rozpoczęcie linii górnego głosu od e1 opóźnia i utrudnia ukształtowanie się charakterystycznego, falującego motywu;
  • przyjęta przez nas do tekstu głównego wersja bez e1 występuje w analogicznym t. 54;
  • tam, gdzie partia solowa rozpoczyna się lub kończy, nadanie pewnym nutom niewłaściwej wielkości zdarzyło się sztycharzom kilkakrotnie, np. w cz. I, t. 486 i 671. 

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.