mUltimate Chopin

op. 2, Wariacja IV, wersja pierwotna

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 2-6

Utwór: op. 2, Wariacja IV, wersja pierwotna

Pasaże od g1 w ApI

Pasaże od g1 w ApI

koor U

Pasaże od h1, c2 & b1 w A

KOOR aPi

Pasaże od h1, c2 & b1 w A
..

Tak jak w t. 1 i 5, w ApI sześćdziesięcio­czwór­kowe pasaże pr.r. nie są przesuwane równolegle z szesnastkami melodii. Jest to pierwotna redak­cja, uproszczona następnie poprzez zmniejszenie liczby dalekich skoków.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu

t. 2-6

Utwór: op. 2, Wariacja IV, wersja pierwotna

..

W ApI nie ma bemoli przywracających b3 na końcu t. 2 i 6. Błąd nie ulega wątpliwości – Chopin napisał nad każdą z tych nut "b". W A bemole te są wpisane, nie ma jednak znaków przed 4. nutą 2. i 4. pasażu pr.r., odpowiednio  (h2) i  (b2). Także ta niedokładność nie powoduje wątpliwości tekstowych.
Podobnie w t. 18 i 22.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Niedokładności A

t. 3

Utwór: op. 2, Wariacja IV, wersja pierwotna

b1-c2 i g1-c2 w ApI, wersja podstawowa

b1-c2 i g1-c2 w ApI, wersja podstawowa

b1-e2 i g1-e2 w ApI, późniejsza wersja

b1-e2 i g1-e2 w ApI, późniejsza wersja

2 razy b1-e2 w A

2 razy b1-e2 w A
..

Wersja 2. połowy taktu dopisana w ApI wydaje się być pierwszą redakcją wersji ostatecznej, toteż traktujemy ją jako wariant tej ostatniej. Ponieważ jednak przy powrocie tego taktu (t. 19) ApI ma w tym miejscu tylko jedną wersję, identyczną z ostateczną, wszystkie trzy wersje można w zasadzie traktować wymiennie.

Notacja ApI jest niedokładna, jeśli chodzi o znaki chromatyczne – w wersji podstawowej  podwyższający es2 na e2 wpisany jest dopiero w 4. figurze pr.r., a w wersji dopisanej nie ma go wcale. Natomiast w partii l.r. Chopin niepotrzebnie powtórzył  przed e1 w 4. pasażu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Znaki ostrzegawcze , Zmiany akompaniamentu

t. 4

Utwór: op. 2, Wariacja IV, wersja pierwotna

es4, d4, c4 w ApI, interpretacja całości

es4, d4, c4 w ApI, interpretacja całości

es4, d4, c4 w ApI, prawdopodobna wersja podstawowa (bez przednutek)

es4, d4, c4 w ApI, prawdopodobna wersja podstawowa (bez przednutek)

3 razy f3 w A

TGTU koor ApI

3 razy f3 w A
..

Takt ten to jedno z nielicznych miejsc, w których Chopin, pracując nad tą wariacją, zmienił rysunek melodii utworzonej przez najwyższe nuty pr.r. (patrz też t. 11 i 24). Interpretacja zapisu ApI nastręcza pewnych trudności, gdyż nie jest jasne, czy 3 przednutki, które mogły być dopisane później, miały być uzupełnieniem figuracji, czy tylko oryginalnym sposobem zamarkowania zmiany koncepcji najwyższych nut na wersję ostateczną. Za tą drugą możliwością przemawia analogiczny t. 20, w którym ApI ma wpisaną bez żadnych wahań wersję ostateczną. Pisownia tych przednutek jest w każdym przypadku zadziwiająca, gdyż każda z nich ma inną postać, kolejno szesnastki, przekreślonej ósemki i ósemki. Być może Chopin chciał wypróbować różne formy zapisu, by zobaczyć, która wyda mu się najbardziej odpowiednia.
Oba rękopisy nieznacznie różnią się także wersją 2. i 4. figury l.r. – patrz uwaga poniżej.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy w liczbie linii dodanych , Zmiany akompaniamentu , Zmiany linii głównej

t. 4

Utwór: op. 2, Wariacja IV, wersja pierwotna

..

Pisząc ApI, Chopin popełnił 2 błędy rytmiczne – trzecie basowe F jest ósemką, a nie szesnastką, zaś 4. grupa sześćdziesięcioczwórek pr.r. zapisana została początkowo z pięcioma belkami wiązania, a więc w dwukrotnie krótszych wartościach. Ten drugi błąd został następnie poprawiony poprzez zespolenie dwóch najwyższych belek w jedną.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy rytmiczne