Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf
t. 267
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W wersji ApI i A (→Wn→WfSB) kropka przedłużająca ges1 odnosi się do ósemki i nakazuje przetrzymanie jej do ces2 (w praktyce do uderzanego powtórnie ges1). W wersji Wf1 i Wa kropka odnosi się – także lub tylko – do szesnastki, co wymaga skrócenia wartości następnej nuty. Trudno stwierdzić, czy pojawienie się tej drugiej wersji w Wf1 jest wynikiem korekty Chopina, czy interpretacji nieco mylącego zapisu Chopinowskiego przez sztycharza lub adiustatora, jak to miało miejsce w Wa. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf , Rytm punktowany lub równy , Niedokładności A |
||||||||||
t. 269
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy przed F. Znak dodano również w Wf (niewykluczone, że na polecenie Chopina) i w Wa3, przypuszczalnie na podstawie porównania z Wf. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf |
||||||||||
t. 274
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Wersja Wf, w której ósemki pr.r. na 2. mierze taktu nie obejmują nut f, to najprawdopodobniej wynik Chopinowskiej korekty podkładu, czyli egzemplarza Wn1. Wersję tę, w której nie ma sugestii równoczesnego uderzania tych nut obiema rękami, podajemy w tekście głównym. Idącej w podobnym kierunku adiustacji dokonano w Wa, nic jednak nie sugeruje, by Chopin miał wpływ na tekst tego wydania. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Adiustacje Wa , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje WfSB |
||||||||||
t. 277
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Przed 7. szesnastką nie ma znaku chromatycznego ani w ApI, ani w A (→Wn→Wf1,Wa,WfSB). Akord F-dur leżący u podstawy tego miejsca jest tu jednak – dzięki akordom C7 występującym zarówno bezpośrednio przed, jak i po nim – chwilową toniką, co wymaga użycia e2, a nie es2. Konkluzję tę potwierdza również t. 285 – w orkiestrowej wersji tej frazy wszystkie źródła mają e2(3). Oczywisty w tym kontekście błąd został jednak poprawiony tylko w korekcie Wf2, prawdopodobnie na polecenie Chopina. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||
t. 282-283
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Zdaniem redakcji, wersja wprowadzona przez Chopina w Wf1 (→Wf2) mogła mieć na celu jedynie uproszczone doprecyzowanie zapisu Wn1, w którym wskazówka zaczyna się o ósemkę za wcześnie, a w t. 287 nie sygnalizuje wynikającego ze zmiany faktury na akordową przejścia na zwykły przenośnik oktawowy. Innymi słowy, nie ma pewności, czy pominięcie w Wf1 (→Wf2) możliwości wykonania t. 283-286 i dwóch miar t. 287 oktawami, nie było tylko kompromisem dla uniknięcia nadmiernej komplikacji korekty. Z tego względu w tekście głównym zachowujemy wariantową pisownię A i WfSB. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wf |