Przed 7. szesnastką nie ma znaku chromatycznego ani w ApI, ani w A (→Wn→Wf1,Wa,WfSB). Akord F-dur leżący u podstawy tego miejsca jest tu jednak – dzięki akordom C7 występującym zarówno bezpośrednio przed, jak i po nim – chwilową toniką, co wymaga użycia e2, a nie es2. Konkluzję tę potwierdza również t. 285 – w orkiestrowej wersji tej frazy wszystkie źródła mają e2(3). Oczywisty w tym kontekście błąd został jednak poprawiony tylko w korekcie Wf2, prawdopodobnie na polecenie Chopina.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Autentyczne korekty Wf
notacja: Wysokość