- « Poprzednia
- 1
- …
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- …
- 137
- Następna »
t. 188
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Brak trylu w ApI wiąże się zapewne z odmiennym dalszym ukształtowaniem melo-rytmicznym końcówki taktu – patrz następna uwaga. Tak jak w t. 184, w żadnym źródle nie ma znaku precyzującego brzmienie górnej nuty trylu. Panująca w t. 184-190 tonacja F-dur nakazuje użycie e2, co w tekście głównym sygnalizujemy . kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany linii głównej , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa |
||||||||
t. 188
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Ostatnia ósemka taktu przechodziła w ApI ewolucję, prowadzącą ostatecznie do wersji A (→Wn→Wf,Wa,WfSB). Punktem wyjścia była wersja, którą jako zapisaną wyraźnie, normalnej wielkości pismem uznajemy za tekst tego źródła. Jest ona bardzo zbliżona do odpowiedniego fragmentu t. 184. Chopin następnie skreślił kwartę f1-b1 i dopisał w szkicowy sposób podwójną przednutkę przed 4. ósemką i 4 dwudźwięki jak w wersji ostatecznej, jednak bez oznaczenia zróżnicowanych wartości rytmicznych, które należy tym samym interpretować jako trzydziestodwójki. Tak odczytaną wersję podajemy jako wariant alternatywny tekstu ApI. Próbę odtworzenia całości zapisu tego miejsca zawiera transkrypcja graficzna ("transkrypcja") ApI. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Zmiany linii głównej |
||||||||
t. 189
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa , Adiustacje WfSB |
||||||||
t. 189
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Urozmaicenie rytmiczno-artykulacyjne figuracji l.r. wprowadził Chopin w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB). Pomysł narodził się jeszcze przed napisaniem tego miejsca w A, gdyż nie widać tam śladów poprawek. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Rytm punktowany lub równy |
||||||||
t. 189
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Tak jak w t. 184 i 188, w żadnym ze źródeł nie ma znaku precyzującego brzmienie górnej nuty mordentu. Panująca w t. 184-190 tonacja F-dur nakazuje użycie e, co w tekście głównym sygnalizujemy kasownikiem. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- …
- 137
- Następna »