mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 194

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

> w A

i  w Wn (→Wf,Wa)

w WfSB
..

Krótki akcent, który w A towarzyszy znakowi  nad d2 został w Wn odtworzony jako akcent długi nad e2. To zapewne pomyłkowe odczytanie powtórzono w pozostałych wydaniach z wyjątkiem WfSB.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych

t. 194-195

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk w Wn (→Wf,Wa), interpretacja kontekstowa

Łuk według Wn (→Wf,Wa), interpretacja kontekstowa

kor ApI
..

Łuk pomiędzy tymi taktami został dodany w Wn1, niewykluczone, że przez Chopina. Zapis jest jednak niedokładny, gdyż wydrukowano tylko zakończenie łuku w t. 195, w nowej linii. Zdaniem redakcji, nie można też wykluczyć pomyłkowego umieszczenia tego łuku, zwłaszcza że w podobnym zwrocie w t. 178-179 nie ma w tym miejscu łuku. Z drugiej strony zdecydowana większość (8 z 11) figur, w których trzydziestodwójka po pauzie poprzedza nutę innej wysokości jest objęta dwunutowym łukiem. W dodatku 2 z 3 sytuacji, w których nie ma łuku, są problematyczne – łuk w t. 180-181 został niemal na pewno przeoczony (w analogicznych t. 192-193 odpowiedni łuk figuruje), a w t. 194 trzydziestodwójka b1 prowadzi w melodii do c2, ale b1 jest powtórzone w niższym głosie. Biorąc pod uwagę tę statystykę i możliwość korekty Chopina, w tekście głównym uwzględniamy omawiany łuk.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Autentyczne korekty Wn , Niepewna kontynuacja łuku

t. 195-196

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez łuku w ApI

Tu bez kliszy 

Łuk od g1-b2 w A, odczyt dosłowny

Łuk od 2. akordu według A

Łuk od es2 w A (interpretacja konteks­towa→Wn→Wf,Wa)

Łuk od es2 według Wn (→Wf,Wa)

Koor ApI
..

Moment rozpoczęcia łuku pr.r. nie jest w A jasny. Łuk nad górnym głosem – odczytany dosłownie – rozpoczyna się bowiem w miejscu, w którym nie ma nuty w tym głosie. W Wn1 przesunięto początek łuku nad es2, co powtórzono we wszystkich pozostałych wydaniach. Wersję tę podajemy także w tekście głównym ze względu na jej zgodność z niebudzącym wątpliwości łukiem w analogicznym t. 179. Prawdopodobną niedokładność zapisu A mogło spowodować skojarzenie z rytmem odpowiedniego taktu tematu, a także z wcześniejszymi wersjami zapisanymi w ApI – patrz poprzednia uwaga.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A

t. 255

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Jeśli chodzi o kasowniki podwyższające nuty es na e w 2. połowie t. 255, Chopin w A zadowolił się znakami przed akordem l.r. (e1) i 3. trzydziestodwójką (e3). Pozostałe 3 kasowniki potrzebne w dalszej części pasażu dodano w Wn (→Wf,Wa).
W Wa  przed akordem l.r., który w Wn1 umieszczony jest nieco za nisko, został odczytany jako podwyższający des1 na d1.
W A  przed e3 wpisany jest za nisko, na wysokości c3. Tego typu niedokładności pojawiają się wielokrotnie w autografach Chopina, na ogół – tak jak tu – nie wpływając na odczytanie tekstu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wn , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Znak chromatyczny poniżej/powyżej nuty , Niedokładności A

t. 256

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Krótsze łuki w Af

! miniat: wycinek;                     EZnieU = 2 łuki (na 2 linijkach)

Różne łuki w A

EZTU

Dłuższe łuki w Wn (→Wf,Wa)

EZnieU1
..

W tekście głównym odtwarzamy jasno i wyraźnie wpisane łuki A, mimo iż nie jest pewne, czy różnicując zakres tych łuków Chopin rzeczywiście chciał zasugerować jakiś niuans artykulacji. Obie pozostałe, jednolite wersje łukowania można więc traktować jako równorzędne warianty.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A