Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 15

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w A

EZTU = długie widły na dwóch linijkach

 cresc. w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

EZnieU

..

Skrócenie widełek  w wydaniach to zapewne dowolność sztycharza, który widząc cresc. wewnątrz znaku, uznał dublowanie bliskoznacznych wskazówek za komplikację zapisu kłopotliwą w realizacji, a niekonieczną.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 16-17

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Dłuższy łuk w A

! miniat: wycinek o zakresie łuku A, tylko górna 5-linia.          EZTU

Krótszy łuk w Wn (→Wf,Wa)

EZnieU

Bez łuku w WfSB

..

Oba łuki źródłowe mają sens muzyczny, tak iż trudno ocenić, czy różnica ma charakter niedokładności, czy korekty lub adiustacji. Zdaniem redakcji, ponieważ różnica tylko w minimalnym stopniu może wpłynąć na wykonanie, trudno przypuścić, by Chopin chciał korygować akurat ten szczegół. Z tego względu w tekście głównym pozostawiamy zapis A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 17

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk do t. 18 w A

! miniat: wycinek , ten łuk, tylko górna 5-linia

Łuk do c2 w Wn (→Wf,Wa)

..

W tym wypadku jest niemal pewne, że skrócenie łuku w wydaniach to efekt rutynowego podejścia sztycharza Wn, który dopasował łuk do połówki taktu, unikając przy okazji sztychowania jego końcówki w nowej linii.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 18-29

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Ćwierćnuty po półnutach w ApI i A (→Wn)

! miniat: wycinek A , obie pięciolinie.                 TGTU = ćwierćnuty z kropką na 2. i 6. ósemce taktów na całej stronie

Różne rytmy w Wf1

EZnieU (zrobione tylko 18-19), oprócz 19, 23 i 2. połowy 28, gdzie TGTU

Ćwierćnuty na ogół po półnutach w WfSB

! miniat: wycinek, t. 18 i pół 19, obie pięciolinie.                 TGTU = ćwierćnuty z kropką na 2. i 6. ósemce taktów oprócz d-f w t. 26, gdzie zbitka jak EZnieU

Ćwierćnuty razem z półnutami w Wa

EZnieU cała strona (zrobione 18-19)

..

Tak jak to opisano w uwadze do t. 16-17, zapis legata harmonicznego w partii l.r. spowodował niezrozumienie rytmu przez sztycharza Wn1-2, tak iż dopiero po korektach w druku notacja stała się mniej więcej zgodna z A. Mimo iż na ogół ćwierćnuty z kropką są odseparowane od półnut, tam gdzie w pr.r. nie ma drobniejszych wartości rytmicznych, odstępy są bardzo małe, a w 2. połowie t. 18 nuty niemal się stykają. Spowodowało to wyraźnie błędne zapisy Wf i Wa:

  • w Wf1 niewątpliwie poprawny zapis występuje tylko w t. 19 i 23 oraz w 2. połowie t. 28;
  • w WfSB tylko 1. połowa t. 26 stanowi wyjątek w na ogół poprawnym zapisie;
  • w Wa błędne zbitki półnut z punktowanymi ćwierćnutami wprowadzono we wszystkich taktach.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf

t. 25-28

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

4 dłuższe i 3 krótsze łuki w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, t. 26-27 do sf.            t. 25-6 TGTU, 27-8 – końcówki nieco w lewo, pod 3. przednutkę (zrobony EZnieU pierwszy 27)

7 dłuższych łuków w A, interpretacja kontekstowa

TGTU

6 krótszych łuków w Wn1 (→Wn2)

bez drugiego 26, reszta jak ten EZnieU

7 krótszych łuków w Wf, Wa i Wn3

wszystkie jak ten EZnieU

..

Łuczki pod grupami przednutek mają w A różny zasięg, są to jednak z pewnością przypadkowe niedokładności, powiększające się w miarę powtarzania podobnych znaków. Pierwsze 4 łuki świadczą, że Chopin miał niemal na pewno na myśli łuki dochodzące do odpowiednich nut głównych i tę interpretację przyjmujemy w tekście głównym.
W wydaniach łukami objęto tylko przednutki, a ponadto w Wn1 (→Wn2) przeoczono drugi łuk w t. 26 (uzupełniony w pozostałych wydaniach).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf