mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy A

t. 149

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W ApI nie ma znaków chromatycznych przed dwiema ostatnimi trzydziestodwójkami taktu. Oczywiste przeoczenie Chopina pozostało tym razem – por. analogiczne t. 137, 141 i 145 – niezauważone także w A (→Wn→WfSB,Wa1→Wa2). Jedynie w Wf i Wa3 dodano bemole przywracające b i b1.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Pominięcie korekty analogicznego miejsca , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 154

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W A (→Wn1→Wn2,Wf,Wa) Chopin przeoczył  podwyższający es1 na e1 w akordzie alternatywnego akompaniamentu, mimo jego obecności w ApI. Znak dodano następnie tylko w WfSB i Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 161

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Tak jak w t. 149, w rękopisach nie ma znaków przywracających c(1) i B (b) na końcu taktu. Błąd poprawiono tylko w Wf i tylko połowicznie, doda­jąc bemole przed ostatnią trzydziestodwójką. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 162

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

e w akordzie w ApI, interpretacja kontekstowa

EZTU

g w akordzie w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)

EZnieU
..

Zastąpienie występującej w ApI tercji akordu septymowego (e) przez kwintę g wydaje się być raczej pomyłką kompozytora niż zamierzoną zmianą. Wskazuje na to:

  • zupełny brak w tej wersji – przy wykonywaniu Wariacji solo – tercji akordu na 4. ósemce taktu,
  • e występujące w odpowiednim akordzie w obu analogicznych t. 138 i 146,
  • obecność tercji w partii orkiestry, która w tym takcie niczym nie różni się od obu poprzednich, analogicznych miejsc.

W tej sytuacji w tekście głównym przyjmujemy wersję tego akordu zapisaną w ApI, uzupełniając  przed tą nutą, pominięty w tym roboczym rękopisie niewątpliwie przez nieuwagę.
Patrz też uwaga w następnym takcie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy A

t. 163

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

f-a-es1-f1 w ApI, interpretacja kontekstowa

f-a-f1 w A (→Wn1→Wf,Wa,Wn2→WfSB)

f-a-es1-f1 w Wn3

TGTU
..

Brak nuty es1 w ostatnim akordzie alternatywnego akompaniamentu to najprawdopodobniej skutek przeoczenia Chopina w A – por. analogiczne t. 139 i 147 zarówno w wersji na 1 fortepian, jak i w partii orkiestry (np. w ApI). Nutę uzupełniono w Wn3 i tę wersję podajemy w tekście głównym.
Co ciekawe, w partii solowej ApI Chopin nie dokończył pisania tego akordu – wpisał jedynie tercję f-a i 3 linie dodane nad pięciolinią, co sugeruje akord sięgający co najmniej g1. Zapis ten nie pozwala więc niestety na rozstrzygnięcie wątpliwości odnośnie do ewentualnej obecności es1.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A