mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy A

t. 61

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

8 szesnastek w ApI

9 szesnastek w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)
..

Następujące cechy wersji A (→Wn→Wf,Wa,WfSB) wskazują na możliwą pomyłkę Chopina:

  • Brak oznaczenia – za pomocą cyfry, łuku lub obu – nieregularnej grupy złożonej w sumie z 9 szesnastek. Triole w podob­nym pochodzie w t. 59 zostały dokładnie oznaczone cyfrą i łukiem. Oznacza to, że Chopin najprawdopodobniej nie miał świadomości, że zapisana grupa liczy 9, a nie 8 szesnastek.
  • Zakończenie taktu nutą c2, a nie d2, jak jest w analogicznej sytuacji w t. 59.
  • Występująca przy ścisłym wykonaniu równoczesność uderzenia g2 pr.r. z e1 l.r., co zaciera celowość zapisywania pochodu pr.r. z synkopowym przesunięciem ryt­micznym.
  • Niewykazująca takich nieregularności wersja ApI. Gdyby Chopin świadomie ją potem zmienił, najprawdopodobniej ozna­czyłby istotę zmiany, czyli zwiększenie liczby nut.

Przedstawione spostrzeżenia nie dowodzą błędności wersji A i wydań, toteż zachowujemy ją w tekście głównym. Biorąc jednak pod uwagę powyższe zestawienie, uważamy wersję ApI za równorzędny wariant w stosunku do tekstu pozostałych źródeł.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy A , Zmiany linii głównej

t. 63

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Jako ostatnią trzydziestodwójkę A ma Fes1, co powoduje, że odczytana dosłownie także kończąca pasaż półnuta brzmi Fes1. Oczywisty błąd Chopina poprawiono w Wn (→Wf,Wa). Tak wyraźną pomyłkę mógł skorygować adiustator, co w tym wypadku nie umniejsza wartości tej poprawki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 69

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Synkopowane c2 na 2. ósemce taktu Chopin zapisał błędnie jako ćwierćnutę z dwiema kropkami. Błąd zauważono tylko w WfSB, w którym próbowano go usunąć, zastępując kropki szesnastką, połączoną z ćwierćnutą łukiem (w tym miejscu łuku co prawda nie ma, ale taki był z pewnością zamysł adiustatora, czego dowodzą łuki w analogicznych sytuacjach w t. 77 i 89). Zapis, od strony wartości rytmicznych poprawny, jest jednak niejasny z powodu rozplanowania nut – dodaną szesnastkę umieszczono nie nad ostatnią ósemką dolnego głosu, ale tuż obok ćwierćnuty. W tekście głównym proponujemy takie same wartości rytmiczne, jednak prawidłowo rozmieszczone i powiązane. Zbliżoną notację zastosował Chopin w Preludium cis op. 45, t. 7, 11 i analog.
Podobnie w t. 77 i 89.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 70

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Bemol przywracający es1 znajduje się tylko w ApI, co oznacza, że tego wyraźnego błędu nie zauważył ani Chopin, ani adiustatorzy żadnego z wydań.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 77

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Ćwierćnuta i ósemka g2 w ApI

Przedłużona ćwierćnuta i szesnastka w pozostałych źródłach

prócz WfSB : tr EZnieU;                   red EZTU
..

Tak jak w t. 69, synkopowana ćwierćnuta g2 jest w większości źródeł (oprócz WfSB) przedłużona dwiema kropkami, co powoduje nadmiar wartości rytmicznych – 5 ósemek w takcie. Błąd zauważono i poprawiono (niezręcznie graficznie) tylko w WfSB.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa