Zagadnienia : Niedokładności Wn
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 11
- Następna »
t. 28
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Trudno stwierdzić, czy zmiana określenia wprowadzona w Wn (→Wf,Wa) to efekt nieuwagi sztycharza, czy adiustacji lub nawet korekty Chopina. Zmiana wydaje się zbyt błaha, by zadawać sobie trud jej wprowadzania, co raczej eliminuje ostatnie dwie możliwości. Zdaniem redakcji, można tu wziąć pod uwagę jeszcze inny scenariusz, kto wie, czy nie najbardziej prawdopodobny – widoczne ślady poprawek w partii l.r. pokazują, że była ona początkowo źle rozmieszczona względem pr.r. (planując l.r. sztycharz nie uwzględnił końcowej ósemki pr.r.). Jeśli leggieriss. znalazło się w obszarze objętym poprawką, sztycharz mógł je następnie niedokładnie odtworzyć z pamięci. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||
t. 34-35
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Autentyczność zmiany zakresu widełek w Wn (→Wf,Wa,WfSB) jest wątpliwa, gdyż wydłużenie znaku na cały takt to często spotykana adiustacja wydawców, zwłaszcza niemieckich. W tekście głównym zachowujemy więc zapis A, niezawierający sugestii doprowadzenia crescenda aż do w t. 35 (por. zbliżoną sytuację w t. 38-39). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn |
|||||||||||||||||
t. 44
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Na końcu t. 44 oba łuki A, w pr.r. i w l.r., mają wyraźnie oznaczone zakończenia – łuk w pr.r. do ostatniej nuty taktu, d1 (widać wyskrobaną końcówkę łuku sięgającą dalej), a w l.r. do ósemki na początku t. 45 (widać dopisane zakończenie łuku sięgające poza kreskę taktową). Mimo to w Wn (→Wf,Wa) łuk l.r. doprowadzono tylko do końca t. 44, przypuszczalnie ze względu na trudności graficzne (spowodowane notabene rutynowym skierowaniem do góry laseczek jednej z triol l.r., wbrew A) – widać, że przy zachowaniu w miarę normalnego kształtu nie było możliwości poprowadzenia łuku dalej. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn |
|||||||||||||||||
t. 45-46
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Nie jest jasne, czy akcenty nad oktawami B1-B i B-b miały być w zamyśle Chopina długie czy krótkie, gdyż mimo ściśle analogicznej sytuacji znaki w A mają różną długość. W tekście głównym proponujemy akcenty długie, gdyż akcent A w t. 46 można za taki uznać – także akcent nad es2 w pr.r. jest krótszy niż jego odpowiednik w t. 45. Wersję A odczytaną dosłownie oraz krótkie akcenty w Wn1 (→Wf,Wn2→WfSB) można jednak uważać za równorzędne warianty. W tej ostatniej wersji różnica między akcentami l.r. (krótkimi) a akcentami pr.r. (długimi) tworzy niuans odpowiadający różnicy między długością akcentowanych nut l.r. () i pr.r. (), a także różnicy ruchliwości i charakteru motywów l.r. i górnego głosu pr.r. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Błędy Wa , Błędy Wn , Niedokładności A |
|||||||||||||||||
t. 47-48
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W A nie jest oczywiste, jakie akcenty – krótkie czy długie – Chopin miał na myśli na 2. mierze tych taktów. Przyjmujemy, że tylko wyraźnie większy znak w t. 48 jest akcentem długim. Tak też to odtworzono w Wn1 (→Wn2), natomiast w Wf różnica między znakami wydaje się zbyt mała, by uznać ją za znaczącą. Jednakowe znaki wprowadzono w Wa (krótkie) i Wn3 (długie). Brak akcentu w t. 47 to niewątpliwy błąd sztycharza WfSB. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Błędy WfSB |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 11
- Następna »