mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 302

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 po  w A

! miniat: wycinek.                   EZTU

Akcent długi pod f w Wn (→Wf1→Wf2)

EZnieU1

Akcent krótki w Wa i WfSB
..

Krótki znak  można traktować jako akcent stowarzyszony z początkowym  lub widełki diminuendo, co zresztą w tym kontekście nie wpływa praktycznie na znaczenie tego znaku. Natomiast umieszczenie go pod 1. szesnastką f, jak jest w Wn (→Wf,Wa), z pewnością jest sprzeczne z zapisem A i intencją Chopina. Różnice długości znaku w poszczególnych wydaniach odpowiadają zapewne różnym jego interpretacjom przez sztycharzy: ci, którzy uznali go za akcent, dali krótki akcent (Wa i WfSB), natomiast diminuendo przybrało formę akcentu długiego, który figuruje w Wn (→Wf1→Wf2).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

t. 304

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez łuku w źródłach

Tu bez kliszy 

Łuk dodany przez redakcję

TGTU
..

Brak w tym takcie pierwszego z dwóch łuków motywicznych występujących w dwóch poprzednich, analogicznych taktach uważamy za niedopatrzenie Chopina (rozproszenie kompozytora objęło przypuszczalnie także znak ). To, co jest określone przez ten łuk – struktura motywu i jego artykulacja – jest bowiem z pewnością zgodne z poprzednimi taktami, co wyklucza celowe pominięcie tego łuku. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym dodajemy odpowiedni łuk. Por. uwagi w t. 300.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności A

t. 305

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

  w A (→Wn→Wa,WfSB)

! miniat: wycinek 3. miara, tylko górna 5-linia.               EZnieU

  w ApI i Wf1 (→Wf2)

! miniat: wycinek Wf1.                                      EZTU
..

Rytm A (→Wn→Wa,WfSB) jest niemal na pewno błędny, o czym świadczy akcent długi, z pewnością odnoszący się do nuty zatrzymanej nieco dłużej (z kropką). Chopin naprawił swój błąd w korekcie Wf1 (→Wf2), poprawną wersję ma też ApI.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 305

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Kliniki i akcenty w ApI

5 kliników w A

! miniat: wycinek.                 TGTU = Tu bez kliszy 

10 kliników w Wn (→Wf,Wa)

EZnieU = 5 kliników nad akordami (do zrobienia)
..

W tekście głównym zachowujemy niewątpliwie autentyczną i celową notację A, w której znakami staccato opatrzone są jedynie nuty basowe. Autentyczność uogólnienia ich na wszystkie szesnastki jest niepewna – zdaniem redakcji, może to być efekt pochopnego uznania notacji A za niekompletną przez sztycharza Wn1. To, że Chopin nuty basowe wyobrażał sobie wykonane inaczej niż akordy, potwierdza pierwotna wersja ApI.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 306-307

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W źródłach oktawy l.r. zapisane skrótowo – pod linią ich górnych nut umieszczona jest wskazówka con 8va lub jej odpowiednik:

Tę niezbyt ścisłą pisownię – ustalenie, że wskazówka ta dotyczy tylko postępu głosu basowego, a nie dolnych nut partii pr.r. pozostawione jest domyślności grającego – odtwarzamy tylko w transkrypcji graficznej.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Skrótowy zapis oktaw