mUltimate Chopin

op. 23, Ballada g-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładne łuki A

t. 47-48

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk w t. 47 w A (odczyt dosłowny→Wf→Wn,Wa)

EZnieU

Łuk do t. 48 w A, interpretacja kontekstowa

EZTU
..

W A łuk w t. 47, na końcu linii, wyraźnie sugeruje kontynuację, jednak w t. 48 nie ma jego dokończenia. O tym, że błędny – niekompletny – jest zapis w t. 48, przekonuje porównanie z analogiczną sytuacją w t. 45-46, w których łuk niewątpliwie dochodzi do 1. ćwierćnuty t. 46. W Wf (→Wn,Wa) za niedokładną uznano pisownię w t. 47.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 56

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuki A, interpretacja kontekstowa

Łuk A, inna interpretacja

! miniat: Corel, zakres jak war_11.               ciągły łuk EZnieU1

Łuki Wf (→Wn,Wa)

EZnieU2
..

Odczytany dosłownie, łuk z poprzednich taktów dochodzi aż do 4. lub 5. ósemki, przecinając po drodze nowy łuk, obejmujący t. 56-57. Zapis ten można, zdaniem redakcji, interpretować na co najmniej 3 sposoby:

  • koniec łuku z t. 54-55 jest pociągnięty za daleko, tak iż łuk ten ma dochodzić tylko do 1. ósemki t. 56. Wersję tę uważamy za najbardziej prawdopodobną i podajemy w tekście głównym;
  • zazębiające się łuki mają tworzyć jeden łuk, co podajemy jako rozwiązanie alternatywne;
  • łuk rozpoczynający się w t. 56 jest niedokładny – ma się rozpocząć dopiero po zakończeniu poprzedniego. Odpowiada to mniej więcej notacji Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Niedokładności A

t. 68-69

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuki od 2. nuty w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek (tu kombinowany), tylko dolna 5-linia, cały t. 68 + najwyżej pół 69)                            EZTU + EZnieU

Łuki od 1. nuty w Wf (→Wn,Wa)

EZnieU + EZTU

Różne łuki proponowane przez redakcję
..

Moment rozpoczęcia łuków l.r. jest w tych taktach niepewny. W A łuki wydają się biec od 2. ćwierćnuty taktu, ale interpretacja A na podstawie fotografii jest zawsze obarczona ryzykiem błędu. Z drugiej strony sztycharz Wf (→Wn,Wa) w wielu miejscach stawiał łuki rutynowo, dopasowując je do struktur rytmicznych (np. w t. 32-33, 35 czy 37-39). W tekście głównym przyjmujemy rozwiązanie mieszane, w którym za niedokładny uznajemy tylko łuk A w t. 69 (por. niebudzący wątpliwości łuk w identycznym t. 77). Wersje źródłowe można uważać za równorzędne warianty.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A

t. 76-77

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk w t. 76 w A (odczyt dosłowny→Wf→Wn,Wa)

EZnieU

Łuk do t. 77 proponowany przez redakcję

EZTU
..

Odczytany dosłownie z dostępnej fotografii, łuk A kończy się nad ćwierćnutą g1 i tak to odtworzono w Wf (→Wn,Wa). Zdaniem redakcji, niewielki ślad nad półnutą es1 w t. 77 może być końcem tego łuku, którego część jest niewidoczna lub słabo  widoczna ze względu na nierówny dopływ atramentu. Wskazuje na to porównanie z łukami w analogicznych miejscach, w t. 68-69, 70-71 i 78-79. Nawet jeśli nasz domysł względem zakresu omawianego łuku nie jest trafny, przedłużenie łuku w ostatnim z wymienionych miejsc dowodzi, że Chopinowi zależało na takim właśnie łukowaniu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 80

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk od 2. nuty w A, interpretacja kontekstowa

EZTU

Łuk od 1. nuty w Wf (→Wn,Wa)
..

Zdaniem redakcji, łuk A należy interpretować jako biegnący od 2. nuty taktu – por. podobne sytuacje w t. 32-33 czy 68. Wersja wydań jest możliwa, lecz mniej prawdopodobna – nie uwzględnia kształtu tego łuku, który nie sugeruje związku z basowym C.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A