t. 32-33
Łuki A, odczyt dosłowny EZnieU1 |
||
Łuki A, interpretacja kontekstowa EZTU |
||
min: dodać obrazek na początku opisu, 2 ćwierćnuty t. 33; EZnieU |
Napisane z rozmachem łuki l.r. wyraźnie obejmują w A grupy pięciu powtarzanych akordów. Ich wcześniejsze rozpoczęcie w Wf (→Wn,Wa) jest wynikiem rutynowego podejścia sztycharza Wf, który za najbardziej prawdopodobne uważał łuki całotaktowe. O tym, że realny zapis A podlegał dość dowolnej interpretacji, świadczy koniec łuku nad t. 32, który mimo że w A sięga aż do t. 33, w Wf kończy się na ostatniej ćwierćnucie t. 32 (w tym wypadku niewątpliwie słusznie).
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wf, Niedokładne łuki A, Łuki obejmujące
notacja: Łuki