mUltimate Chopin

op. 23, Ballada g-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładne łuki A

t. 138

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Zachodzące łuki w A, prawdopodobna interpretacja 

Ciągły łuk w Wf (→Wn,Wa)

EZnieU
..

W A łuk na końcu t. 137, ostatniego w linii, wskazuje wyraźnie na kontynuację, jednak w t. 138 zaczyna się nowy łuk. Tę jakże częstą niedokładność zinterpretowano w Wf (→Wn,Wa) jako ciągły łuk. W tekście głównym proponujemy inne rozwiązanie, gdyż od t. 138 zaczyna się nowy temat Ballady.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 141

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk do b1 w A, odczyt dosłowny

EZnieU prawy

Łuk do końca taktu w Wf (→Wn,Wa)

EZTU prawy
..

Na dostępnej fotografii A łuk dochodzi tylko do b1, co zdaje się podkreślać znaczenie głosu wydzielonego za pomocą dodatkowych laseczek ćwierćnutowych. Ponieważ może to być niedokładność zapisu lub nawet efekt związany tylko z nienajlepszą jakością zdjęcia (por. łuk w t. 138, który z pewnością ma dochodzić do końca taktu), w tekście głównym podajemy wersję Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A

t. 178

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuki l.r. w A, interpretacja kontekstowa

Bez łuków w Wf (→Wn,Wa)
..

Można zrozumieć sztycharza Wf (→Wn,Wa), który nie wiedział, jak odtworzyć niedokładny, zahaczający o partię pr.r. łuk A w 1. połowie taktu (druga jest w A oznaczona skrótowo jako powtórzenie pierwszej). Zdaniem redakcji, mimo iż łuk ten, odczytany dosłownie, dochodzi do ćwierćnuty c1 w partii pr.r., w zamyśle Chopina miał on obejmować półtaktową figurę l.r. i być powtórzony w 2. połowie taktu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładne łuki A

t. 182

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Rozdzielone łuki w A, interpretacja proponowana przez redakcję

! miniat: wycinek kombinowany, tylko dolna 5-linia, koniec 186 (z końcówką łuku) i początek 187.                  EZTU 182-3 i 186-7

Ciągłe łuki w Wf (→Wn,Wa)

EZnieU
..

Na końcu t. 182 i 186, ostatnich w linii tekstu, łuki A sugerują kontynuację, czego jednak nie potwierdzają nowe łuki w t. 183 i 187. Interpretacja przyjęta w Wf (→Wn,Wa) wydaje się racjonalna, biorąc pod uwagę dłuższe łuki w t. 180-181 i 184-185. W tekście głównym proponujemy alternatywną interpretację, w której zakres łuków powiązany jest ze zmianami harmonicznymi – poszczególne łuki obejmują figurację opartą na jednym akordzie. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 196-197

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk do g1 w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2 (→Wn3→Wn4)

EZnieU = łuk i laska g1

Łuk do a1 w A (odczyt dosłowny→Wf→Wa,Wn1→Wn1a)

EZTU
..

Łuk w t. 196, ostatnim na stronie A, wskazuje na kontynuację, jednak na nowej stronie nie ma jego dokończenia (niedokładny jest też jego początek, ale to nie utrudnia jego interpretacji). Z powodów omówionych w t. 194-195 uważamy, że Chopin mógł już tu mieć na myśli dłuższy łuk (do półnuty g1), jednak w tekście głównym podajemy wersję Wf (→Wa,Wn1→Wn1a) ze względu na Chopinowską korektę na początku t. 197 (dodany akcent nad g1).
Dłuższy łuk wprowadzony w Wn2 (→Wn3→Wn4) to efekt retuszów graficznych górnego, prawego rogu strony. Wiązało się to ponownym sztychem pewnego fragmentu tekstu, który odtworzono nie zawsze dokładnie (por. t. 197-198). Zgodność tej wersji z A jest przypadkowa.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku